Pages

Wednesday, July 4, 2012

အိပ္မက္



သိပ္ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
ေလ႐ူးေတြတုိက္ေနတဲ့ေႏြဦးလို
မငိုဘဲမ်က္ရည္က်ေန႐ုံပါပဲ...
ရြက္၀ါေတြေၾကြေနသလိုေပါ့... ။


ရွပ္တုိက္ေျပးလႊားေနရတဲ့ေျမျပင္
မင္းရင္ခြင္ျဖစ္သင့္ေစခ်င္ခဲ့
အိပ္မက္ရဲ႕အျပင္ဘက္
ေျခတစ္ဖက္မွမခ်ႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့
ဦးေမာ့ေနေသးတဲ့မာနတခ်ဳိ႕ဟာ
ေ၀းကြာျခင္းရာသီထဲ
စိမ္းေ၀ဆဲျဖစ္ေနဦးမွာ... ။


အီေကြတာရပ္၀န္းက
အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာေတြရဲ႕အတြင္းဘက္
တစ္ခ်က္ေလာက္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္စမ္းပါ
ရြက္၀ါတခ်ဳိ႕
စိမ့္၀င္သြားခဲ့တဲ့ေျမျပင္
ရင္ခြင္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရင္။


မေနာ္ဟရီ

0 comments:

Post a Comment