တစ္ခါတစ္ခါ
ငါ႕ကိုယ္ငါမမွတ္မိဘူး
ငါ႕ကိုယ္ငါမမွတ္မိဘူး
လူထူးလူဆန္းလိုမင္သက္
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၾကည့္ေနလုိက္ရတာ...
ေပ်ာ့ညံ့လိုက္တာကြာ
တစ္ခါတေလက်
ငါ့ဟာငါေတာင္အံ့ၾသ
ႏွေျမာတသ ျဖစ္ေနမိေသးတယ္...
ေနရာလဲြမွားသြားလို႔
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ႀကီးႀကီးမားမားနဲ႔
ငါ့ရဲ႕မာနအတြက္ေလ...
ေသပစ္လိုက္စမ္းပါလား
(တလဲြဆံပင္ေကာင္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး... )
တစ္ခါတစ္ရံ
ျပန္ျပန္ေမးယူရတယ္
ငါဟာငါဟုတ္ေသးရဲ႕လား
ပထမတန္းစားသတၱိေတြနဲ႔
သူရဲေကာင္းတံဆိပ္ေတြ အခါခါရ...
မိုးမလင္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး...
(အိပ္မက္ေတြကခ်ဳိတယ္... )
အဲဒါနဲ႔...
ကာလေတြသာၾကာေရာ...
၀ိေရာဓိ ေတြနဲ႔ ေရာယိမ္းလိုက္ရ
မွန္တစ္ခ်ပ္လည္းကဲြက်... ။
(က်ကဲြျခင္းမဟုတ္ပါ...)
မေနာ္ဟရီ
Manor Hary
0 comments:
Post a Comment