ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရာက္ ဟသၤာတသားတစ္ေယာက္ အသိမိတ္ေဆြမ်ားရွိရင္ လမ္းမေတာ္ရဲစခန္းကိုဆက္သြယ္ေပးပါ

ဒီေန႔ညေန ၅ နာရီ ၄၅ ေလာက္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းနဲ႔ဘုန္းႀကီးလမ္းေထာင့္နား မွာ (သူနာျပဳတကၠသိုလ္ေရွ႕နား) ၿမိဳ႕ထဲကိုမ်က္ႏွာမူၿပီး ကားေမာင္းေနတုန္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကားပြဲစားတန္းဖက္မွာ ပိန္ပိန္ပါးပါး အသားညိဳညိဳနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းပစ္ပစ္လဲတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
အေဝးကလွမ္းၾကည့္ေနတာ အရက္မူးၿပီး ဒယိမ္းဒယိုင္ သြားေနပံုမ်ဳိး၊ ပလက္ေဖာင္းေပၚေလွ်ာက္ရင္း ပစ္လဲတယ္၊ ျပန္ထတယ္၊ သံုးေလးလွမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ထပ္လဲတယ္၊ လမ္းမေပၚလဲက်သြားတယ္၊ ျပန္ထတယ္၊ ထပ္ေလွ်ာက္တယ္၊ လမ္းမေပၚမွာ ထပ္လဲတယ္၊

အဲသလို အႀကိမ္ႀကိမ္ျဖစ္ေနတာ၊ ေရွ႕မွာ ကားၾကပ္ေနေတာ့ ျဖည္းျဖည္းပဲေမာင္းရင္း သူ႔အျဖစ္အပ်က္ကို လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ဟိုဖက္ယာဥ္ေၾကာက ကားသိပ္မမ်ားလို႔ ေတာ္ေသး တာေပါ႔၊ သူ အဲသလို လမ္းေပၚမွာ လဲက်ေနတုန္း သြားလာေနတဲ့ကားေတြက ခဏရပ္ေပးၿပီးတာနဲ႔ ေကြ႔ပတ္ၿပီး ေမာင္းထြက္သြားတာပဲ၊ ဘယ္သူမွဆင္း မၾကည့္ဘူးဗ်။

အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔လည္းမေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကားအရွင္းမွာ ဟိုဖက္ယာဥ္ေၾကာကို ဂငယ္ေကြ႔ ေမာင္းသြားၿပီးသူ႔အ နားသြားၾကည့္ျဖစ္တယ္။

လက္၊ ဒူးေခါင္း၊ ေျခေထာက္ စတဲ့ေနရာေတြမွာ ပြန္းပဲ့ၿပီး ေသြးေတြထြက္ေနတာဗ်ာ။ မေတာ္တဆ အရွိန္နဲ႔လာတဲ့ကား ဝင္တိုက္မိမွာစိုးလို႔ အနားေရာက္ေနတဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းသယ္အကူအညီနဲ႔ သူ႔ကို ပလက္ေဖာင္းေပၚေပြ႔တင္လိုက္တယ္။

အရက္နံ႔ရလိုရျငား သူ႔အနားကပ္ၿပီး ရွဴၾကည့္ေပမယ့္ ဘာအရက္နံ႔မွ မရဘူး၊ သတိထားမိသေလာက္ သူ႔ညာဖက္လက္ေရာ ေျခေထာက္ေရာ အားမရွိဘဲ မလႈပ္မယွက္ျဖစ္ေနတာ၊ ၾကည့္ရတာ ညာဖက္ျခမ္းေလဖ်န္းသြားပံုပဲ။

ဘာမွလည္း ေမးမရဘူး၊ ဘယ္ကလဲ ေမးတာ စကားလံုးသံုးလံုးကို ဗလံုးဗေထြးျပန္ေျဖတယ္၊ ပံုမွန္ေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်။ ပါးစပ္လည္း နည္းနည္းေလး ရြဲ႕ေနပံုရတယ္၊ စကားေျပာဖို႔ အဆင္မေျပေတာ့ စာရြက္ရယ္ ေဘာပင္ရယ္ ထုတ္ေပးၿပီး ေရးခိုင္းေသးတယ္၊ ဗယ္ဖက္လက္နဲ႔ ေဘာပင္ကိုင္လိုက္ေပမယ့္ ဘာမွ ေရးမထြက္ပါဘူး။

ေနာက္ေတာ့ သူ႔လြယ္အိတ္ထဲ ေလွ်ာက္ရွာၾကည့္ေတာ့မွ မွတ္ပံုတင္ေလး ထြက္လာၿပီး ဟသၤာတသားျဖစ္ေနတာ သိလိုက္ရတယ္။ ဘာမွေမးလို႔မရတဲ့အဆံုး က်ေနာ္တို႔လည္း ႀကံရာမရျဖစ္ၿပီး ၁၃လမ္းထိပ္က လမ္းမေတာ္ရဲစခန္းကိုပဲ ပို႔လိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ကားတိုက္တာကို လိမ္ပို႔တယ္ ထင္မွာစိုးလို႔ ေရခဲေခ်ာင္းသယ္ကိုပါ သက္ေသအျဖစ္ ေခၚ သြားလိုက္တယ္။

ဟိုေရာက္ေတာ့ အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပၿပီး သက္ဆိုင္ရာ က ေမးတာေတြေျဖၿပီး ျပန္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ မိတ္ေဆြနဲ႔ ၆ နာရီခ်ိန္းထားတာ ေနာက္က်သြားေပမယ့္ ဒီလိုကိစၥမွာ အခ်ိန္ကုန္သြားတာ အက်ဳိးရွိလွပါတယ္။

အကယ္၍မ်ား ဘယ္သူမွသြားမၾကည့္ဘဲ ဒီတိုင္းပစ္ထားရင္ ဒီလူႀကီး လမ္းမေပၚမွာပဲ ေတာက္ေလွ်ာက္လွဲေနမလား၊ ကံေကာင္းလို႔ ပလက္ေဖာင္းေပၚေရာက္သြားရင္ေတာင္ လမ္းေဘးမွာပဲ ညအိပ္ျဖစ္သြားမလား မေျပာတတ္ပါဘူး၊ ရဲစခန္းေရာက္သြားတာ သူ႔အတြက္ ပိုသင့္ေတာ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

(ပံုထဲက ဗယ္ဖက္ကပုဂၢိဳလ္က ကူညီခ်င္စိတ္အျပည့္ရွိတဲ့ ေရခဲေခ်ာင္းသယ္ပါ၊ ဓာတ္တိုင္မွီၿပီး နားေနတာကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရာက္ ဟသၤာတသားပါပဲ၊ အသိမိတ္ေဆြမ်ားေတြ႔ခဲ့ရင္ လမ္းမေတာ္ရဲစခန္းကို ဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္)

သစ္ထူးလြင္

Rangonnewsdaily
RND:  :20.3.2013