Pages

Friday, December 28, 2012

“ေရႊ” ႏွင့္ပတ္သတ္ လို႕ ဗဟုသုတ (ေဆာင္းပါး)

“ေရႊ” ႏွင့္ပတ္သတ္လို႕ ဗဟုသုတ  

ေရႊဆိုသည္မွာ- အေခါက္ေရႊ (သို႕မဟုတ္) မီးလင္း
-၁၅ဲ ရည္ (ဆယ့္ငါးပဲရည္)
- ဒဂၤ ါးရည္ (သို႕) ၁၂ ေရြးစပ္
-၁၄ဲ ရည္ (ဆယ့္ေလးပဲရည္)
-ေရြးသံုးဆယ္စပ္
-မိုးႀကိဳး
တစ္က်ပ္သား =၁၆ ပဲ =ေရြး ၁၂၀
ငါးမူးသား = ၈ဲ(ရွစ္ပဲ) = ေရြး ၆၀
တစ္မတ္သား = ၄ဲ = ေရြး ၃၀
တစ္မူးသား = ၂ဲ = ၁၅ ေရြး
တစ္ပဲသား = ၇.၅ ေရြး
(ငါးမူးသားက်ေတာ့ ေရြး ၆၀ ျဖစ္ၿပီး တစ္မူးသားက်ေတာ့ ၁၅ ေရြးျဖစ္ေနျခင္းမွာ က်ေနာ္လဲမသိ
ေရွးအရင္လူမ်ားလက္ထက္ ကတည္းက အဲ့ဒီအတိုင္း သံုးႏႈန္းခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္)
(ျမန္မာ့ အသံုးအႏႈန္းမ်ား၏ တိက်ပံု မွာတစ္ခါတစ္ရံ ထိုသို႕ျဖစ္တတ္သည္)

မီးလင္း ႏွင့္ အေခါက္သည္ အတူတူ ေခၚေ၀ၚပံုသာကြဲသည္ ေရႊေစ်း အသံုးအႏႈန္းကို
အေခါက္ေရႊႏွင့္သာ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္သူမ်ား အသံုးျပဳေျပာၾကားၾကသည္။
အေခါက္ေရႊဆိုသည္မွာ ၉၉.၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းျဒပ္စင္ျဖစ္သည္။ ၁၅ဲ ရည္ဆိုသည္မွာအေခါက္ေရႊ ၁၅ဲ
သားႏွင့္ ေၾကးနီ+ေဘာ္ အခ်ိဳးက် ၁ဲ(တစ္ပဲ) သားႏွင့္ေရာစပ္ၿပီး
တစ္က်ပ္သားျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္သည္။

ဒဂၤ ါးရည္ (သို႕) ၁၂ ေရြးစပ္ဆိုသည္မွာလည္း အေခါက္ေရႊ ၁၁၈ ေရြးကို ေၾကးနီ+ေဘာ္ ၁၂
ေရြးအခ်ဳိးက် ေရာစပ္ထားတာျဖစ္သည္။

၁၄ ဲရည္(ဆယ့္ေလးပဲရည္) ဆိုသည္မွာလဲ ထိုနည္း၄င္း အေခါက္ေရႊ ၁၄ဲ (ဆယ့္ေလးပဲ)သားကို
ေၾကးနီႏွင့္ ေဘာ္အခ်ဳိးက် ၂ဲသား(ႏွစ္ပဲသား) ေရာစပ္ထားျခင္းပဲျဖစ္ပါသည္။
ေရြးသံုးဆယ္စပ္ ဆိုတာကေတာ့ အေခါက္ေရႊ သံုးမတ္သား ေရြး (သို႕) ၁၂ဲ သားကို ေၾကးနီႏွင့္
ေဘာ္ အခ်ဳိးက် ၁ မတ္သားေရာစပ္၍ တစ္က်ပ္သား ျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္သည္။
မိုးႀကိဳး- ဆိုသည္မွာေတာ့ အေခါက္ေရႊ တစ္မတ္သား (၄ဲ) ကို ေၾကးနီ ႏွင့္ေဘာ္ အခ်ဳိးက်
သံုးမတ္သား(၁၂ဲ)သားေရာစပ္ ၍တစ္က်ပ္သားျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ ထားတာျဖစ္တယ္။
(မလြန္လြန္းဖူးလားကြယ္)
အေခါက္ေရႊတစ္က်ပ္သား ေစ်းဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ဆိုတာ သိရင္ က်န္တဲ့အေရႊအမ်ဳိးအစားေတြ
ရဲ႕ေစ်းဟာလဲ ဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ဆိုတာ ဒီလို ဒီလို ေဖာ္ျမဴလာေလးေတြ ရိွတယ္ . . . . .
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၁၂.၅ / ၁၂၀ = ၁၅ဲရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၀၈ / ၁၂၀ = ဒဂၤ ါးရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၀၅ / ၁၂၀ = ၁၄ဲ ရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၉၀ / ၁၂၀ = ေရြးသံုးဆယ္စပ္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၃၀ / ၁၂၀ = မိုးႀကိဳးေစ်း
အေခါက္ေရႊ ဟာေပ်ာ့တယ္ ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ ပါ၀င္ႏႈန္းမ်ားလာေလ ေရႊဟာအရည္ညံေလ
မာလာေလျဖစ္ပါတယ္။ အေခါက္ေရႊကို မီးနဲ႕ နီရဲးလာေအာင္ အပူေပး ေရထဲသို႕ ခ်လွ်င္ေသာ္၄င္း
ဒီအတိုင္းပဲ အေအးခံလွ်င္ေသာ္၄င္ အ၀ါေရာင္အတိုင္း မေျပာင္းလဲပဲျမင္ေတြ႕ရပါလိမ္႕မယ္။
ေရႊထည္မ်ား၀ယ္ယူ ၀တ္ဆင္ၿပီးပါက ျပန္လည္ေရာင္းခ်ေသာအခါ
ေဘာက္ခ်ာေပ်ာက္လွ်င္ေသာ္၄င္း မိမိ၀ယ္ယူသည့္ဆိုင္မဟုတ္ပဲ
တစ္ျခားဆိုင္သို႕ေရာင္လွ်င္ေသာ္၄င္း ေစ်းအႏိွမ္ခံရပါတယ္။ အဲ့ဒါက ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့
ေရႊထည္တစ္ခု လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဂေဟေဆာ္ရတယ္။ အဲ့ဒီဂေဟာေဆာ္ဖို႕က
အထည္လုပ္မည့္ေရႊ အမ်ဳိးအစား ၂ ဆကို ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ ဆတူ၀န္းက်င္ ေရာစပ္ထားတဲ့ စပ္ခဲ ၁
ဆနဲ႕ေရာရတယ္။ ေရႊထည္တစ္က်ပ္သားဆိုပါက စပ္ခဲ ၁ ေရြးမွစ၍ ၅ ေရြး ၆ ေရြးအထိ၀င္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ပဲ၀န္းက်င္သာ အတင္ခ်ိန္ရိွတဲ့ နားကပ္ လက္စြပ္ တစ္ခုခုျပဳလုပ္ပါကလဲ စပ္ခဲ ၁
ေရြး ၂ ေရြးအထိ၀င္ပါတယ္။ နားကပ္တစ္ရံဆိုပါစို႕ ေရႊခ်ိန္က ၁ဲ သားပဲရိွတယ္ စပ္ခဲက ၂
ေရြးေလာက္၀င္ေနတယ္။ ေရႊက ၅ ေရြးခြဲပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဆိုင္ကကိုယ္၀ယ္ခဲ့ေတာ့ ၁ဲ
ဖိုးေပးခဲ့ရတယ္။ တစ္ကယ္တမ္း ေရႊပါတာက ၁ဲ မျပည့္ဘူး။ အေလွ်ာ့တြက္လက္ခက ၃
ေရြးေလာက္ေပးရတယ္။ ကိုယ္၀ယ္မယ္ဆိုရင္ အတင္ခ်ိန္+အေလွ်ာ့တြက္လက္ခ ၁၀.၅
ေရြးဖိုးေပးခဲ့ရတယ္။ တစ္ကယ္တမ္း အဲ့ဒီအထည္မွာ ပါတဲ့ေရႊက ၅ ေရြးခြဲးေလာက္ပါတယ္။ ဒါကို
မိမိ၀ယ္ယူတဲ့ဆိုင္မွာ ျပန္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ ျပႆနာမရိွဘူး ေရႊခ်ိန္ ၁ဲ ကိုလဲ ၁ဲ ဖိုးျပန္ေပးတယ္။

အေလွ်ာ့တြက္လက္ခ ၃ ေရြးယူထားတာကိုလဲ အထည္မပ်က္စီးေသးဘူးဆိုရင္
တစ္၀က္ဖိုးျပန္ေပးတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မိမိ၀ယ္ယူတဲ့ဆိုင္ကို ျပန္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ အေလွ်ာ့တြက္
တစ္၀က္ေလာက္ပဲ႐ႈံးတယ္။ အျခားဆိုင္မွာ သြားေရာင္းမယ္ဆိုပါက သူတို႕လုပ္ထားတဲ့
အထည္မဟုတ္တဲ့အတြက္ လက္ရိွအထည္မွာပါတဲ့ ေရႊတန္ဖိုးကိုပဲ တြက္၀ယ္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ေရႊပါ၀င္တာက ၅ ေရြးခြဲေလာက္ပဲရိွမယ္ဆိုရင္ သူတို႕အတြက္ အျမတ္က
တစ္ျခမ္းေလာက္ခ်န္လိုက္မယ္(တစ္ေရြး၏တစ္၀က္) ေရာင္းတဲ့လူမွာ ၅ ေရြးဖိုးပဲျပန္ရေတာ့မယ္။
၀ယ္တုန္းက ဆယ္ေရြးနဲ႕ တစ္ျခမ္းရိွတယ္ ငါးေရြးခြဲးေလာက္ ႐ႈံးသြားမယ္။

ေရႊဆိုင္တစ္ဆိုင္အေနျဖင့္ မိမိေရာင္းလိုက္ေသာ အထည္မိမိဆီျပန္မလာေလ ႀကိဳတ္ေလပဲ။
တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆိုင္ေတြက က်ေတာ့လဲ ေရႊအရည္မျပည့္မွိဘူး ၁၅ဲ ရည္ဆိုရင္ ၁၄ဲ
ရည္ေလာက္ပဲရိွတယ္။ တစ္က်ပ္သားကို တစ္ပဲ ပိုစပ္ထားတဲ့အတြက္ တစ္ပဲ ကို ေလးေသာင္း
ငါးေသာင္း ၀န္းက်င္မွာရိွတယ္။ တစ္ရက္ကို ႏွစ္က်ပ္သားေရာင္းရရင္ တစ္သိန္းေလာက္က
အေလွ်ာ့တြက္ လက္ခ မပါေသးဘူး ပိုစပ္ထားတဲ့အတြက္နဲ႕တင္ျမတ္ေနၿပီ။ ျပန္လာေရာင္းေတာ့
ျပန္ေပးလိုက္တယ္။ ဘာျဖစ္လဲ ကိုယ္လုပ္ထားတဲ့ဟာ ကိုယ္ျပန္ေပးရတာ။ ၾကားထဲမွာ
ေငြသံုးရတာေပါ့။ ျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုရင္ အျမတ္က်န္ေနလိုက္တာေပါ့။ 
တစ္ကယ္ေတာ့ ဒါဟာ၀ယ္ယူတဲ့လူဆီကေန ပိုစပ္ထားတဲ့ အတြက္ကခိုးလိုက္တာပဲ။ ေရႊအေၾကာင္းဆိုရင္နားမလည္တဲ့လူကမ်ားေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆိုင္ေတြက ညစ္ပတ္တယ္ ေရႊထည္က၀ယ္ထားတာၾကာေနၿပီ ။

 ၀ယ္တုန္းကေစ်း နဲ႕ ျပန္ေရာင္းတဲ့ အခ်ိန္ေစ်းဟာလဲေတာ္ေတာ္ကြာေနတယ္။ ဥပမာ ၀ယ္တုန္းက တစ္သိန္း ေပးထားရတယ္ဆိုရင္ အခုတစ္သိန္းခြဲေလာက္ ရ ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္သိန္း သံုးေသာင္းေလာက္ပဲ ေပးတယ္။
ေရာင္းတဲ့လူကလဲ နားမလည္ေတာ့ သံုးေသာင္းေလာက္ျမတ္တာနဲ႕ ေက်နပ္ေနတယ္ အဲ့ဒါမ်ဳိးေတြ
လုပ္ၾကတယ္။ ေရႊဆိုင္ႀကီးေတြမွာ ေရာင္းလိုက္ရတဲ့အထည္ တစ္၀က္ေလာက္က
ဆိုင္ကိုျပန္လာတယ္။ တစ္၀က္ေလာက္က ဆိုင္ကိုယ္ျပန္မေလာေတာ့ဘူးလို႕
ခန္႕မွန္းေျခသိရပါတယ္။ ေရႊထည္မ်ား၀ယ္ယူမည္ ဆိုပါက ထိုကဲ့သို႕ ရိွပါသည္။ တစ္ကယ္လို႕
ပိုက္ဆံေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာစိုးလို႕ ေရႊ၀ယ္ထားခ်င္တယ္ဆိုရင္ အခဲလိုက္၀ယ္ထားတာ
အဆင္အေျပဆံုးပါ။ တစ္က်ပ္သားကို ေရာင္းေစ်းနဲ႕ ၀ယ္ေစ်း ၁၅၀၀ ပဲခြါတယ္။ ဒါကလဲ ေခါက္ေရႊ
သီးသန္႕ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြ ေစ်းမွန္တဲ့ ဆိုင္ေတြမွပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆုိင္မ်ားစို ၀ယ္တဲ့အခါမွာ
လက္ရိွေပါက္ေစ်းထက္ တစ္ေသာင္းေလာက္ပိုေရာင္းတယ္ ျပန္၀ယ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့
တစ္ေသာင္းေလာက္ ေလ်ာ့ေပးျပန္ေရာ ၀ယ္ေတာ့တစ္ေသာင္းနာ ေရာင္းေတာ့တစ္ေသာင္းနာ။
ရြာသူ ရြာသားအေပါင္းကို ဗဟုသုတျဖစ္ေစလိုတဲ့ ေစတနာနဲ႕ ေရးလိုက္တာပါ။ အမွားမ်ား
မျပည့္စံုသည္မ်ား ေတြ႕ရိွရပါက ျပန္လည္ ျဖည့္စြပ္ေပးၾကပါရန္ . . . . . . . . .

Credit by : ရတနာပံုသတင္းစာ

ေရႊဆိုသည္မွာ- အေခါက္ေရႊ (သို႕မဟုတ္) မီးလင္း
-၁၅ဲ ရည္ (ဆယ့္ငါးပဲရည္)
- ဒဂၤ ါးရည္ (သို႕) ၁၂ ေရြးစပ္
-၁၄ဲ ရည္ (ဆယ့္ေလးပဲရည္)
-ေရြးသံုးဆယ္စပ္
-မိုးႀကိဳး

တစ္က်ပ္သား =၁၆ ပဲ =ေရြး ၁၂၀
ငါးမူးသား = ၈ဲ(ရွစ္ပဲ) = ေရြး ၆၀
တစ္မတ္သား = ၄ဲ = ေရြး ၃၀
တစ္မူးသား = ၂ဲ = ၁၅ ေရြး
တစ္ပဲသား = ၇.၅ ေရြး

(ငါးမူးသားက်ေတာ့ ေရြး ၆၀ ျဖစ္ၿပီး တစ္မူးသားက်ေတာ့ ၁၅ ေရြးျဖစ္ေနျခင္းမွာ က်ေနာ္လဲမသိေရွးအရင္

လူမ်ားလက္ထက္ ကတည္းက အဲ့ဒီအတိုင္း သံုးႏႈန္းခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္)(ျမန္မာ့ အသံုးအႏႈန္းမ်ား၏ တိက်ပံု
 မွာတစ္ခါတစ္ရံ ထိုသို႕ျဖစ္တတ္သည္)

မီးလင္း ႏွင့္ အေခါက္သည္ အတူတူ ေခၚေ၀ၚပံုသာကြဲသည္ ေရႊေစ်း အသံုးအႏႈန္းကိုအေခါက္ေရႊႏွင့္သာ အ

ေရာင္းအ၀ယ္လုပ္သူမ်ား အသံုးျပဳေျပာၾကားၾကသည္။အေခါက္ေရႊဆိုသည္မွာ ၉၉.၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းျဒပ္စင္ျဖစ္
သည္။ ၁၅ဲ ရည္ဆိုသည္မွာအေခါက္ေရႊ ၁၅ဲသားႏွင့္ ေၾကးနီ+ေဘာ္ အခ်ိဳးက် ၁ဲ(တစ္ပဲ) သားႏွင့္ေရာစပ္ၿပီး
တစ္က်ပ္သားျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္သည္။

ဒဂၤ ါးရည္ (သို႕) ၁၂ ေရြးစပ္ဆိုသည္မွာလည္း အေခါက္ေရႊ ၁၁၈ ေရြးကို ေၾကးနီ+ေဘာ္ ၁၂ေရြးအခ်ဳိးက် ေရာ

စပ္ထားတာျဖစ္သည္။

၁၄ ဲရည္(ဆယ့္ေလးပဲရည္) ဆိုသည္မွာလဲ ထိုနည္း၄င္း အေခါက္ေရႊ ၁၄ဲ (ဆယ့္ေလးပဲ)သားကိုေၾကးနီႏွင့္

ေဘာ္အခ်ဳိးက် ၂ဲသား(ႏွစ္ပဲသား) ေရာစပ္ထားျခင္းပဲျဖစ္ပါသည္။ေရြးသံုးဆယ္စပ္ ဆိုတာကေတာ့ အေခါက္
ေရႊ သံုးမတ္သား ေရြး (သို႕) ၁၂ဲ သားကို ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ အခ်ဳိးက် ၁ မတ္သားေရာစပ္၍ တစ္က်ပ္သား ျဖစ္
ေအာင္ျပဳလုပ္ထားတာျဖစ္သည္။မိုးႀကိဳး- ဆိုသည္မွာေတာ့ အေခါက္ေရႊ တစ္မတ္သား (၄ဲ) ကို ေၾကးနီ ႏွင့္
ေဘာ္ အခ်ဳိးက်သံုးမတ္သား(၁၂ဲ)သားေရာစပ္ ၍တစ္က်ပ္သားျဖစ္ေအာင္ျပဳလုပ္ ထားတာျဖစ္တယ္။

(မလြန္လြန္းဖူးလားကြယ္)


အေခါက္ေရႊတစ္က်ပ္သား ေစ်းဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ဆိုတာ သိရင္ က်န္တဲ့အေရႊအမ်ဳိးအစားေတြ
ရဲ႕ေစ်းဟာလဲ ဘယ္ေလာက္ရိွတယ္ဆိုတာ ဒီလို ဒီလို ေဖာ္ျမဴလာေလးေတြ ရိွတယ္ . . . . .


အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၁၂.၅ / ၁၂၀ = ၁၅ဲရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၀၈ / ၁၂၀ = ဒဂၤ ါးရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၁၀၅ / ၁၂၀ = ၁၄ဲ ရည္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၉၀ / ၁၂၀ = ေရြးသံုးဆယ္စပ္ေစ်း
အေခါက္ေရႊေစ်း x ၃၀ / ၁၂၀ = မိုးႀကိဳးေစ်း


အေခါက္ေရႊ ဟာေပ်ာ့တယ္ ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ ပါ၀င္ႏႈန္းမ်ားလာေလ ေရႊဟာအရည္ညံေမာလာေလျဖစ္ပါ

တယ္။ အေခါက္ေရႊကို မီးနဲ႕ နီရဲးလာေအာင္ အပူေပး ေရထဲသို႕ ခ်လွ်င္ေသာ္၄င္းဒီအတိုင္းပဲ အေအးခံလွ်င္
ေသာ္၄င္ အ၀ါေရာင္အတိုင္း မေျပာင္းလဲပဲျမင္ေတြ႕ရပါလိမ္႕မယ္။ေရႊထည္မ်ား၀ယ္ယူ ၀တ္ဆင္ၿပီးပါက ျပန္
လည္ေရာင္းခ်ေသာအခါေဘာက္ခ်ာေပ်ာက္လွ်င္ေသာ္၄င္း မိမိ၀ယ္ယူသည့္ဆိုင္မဟုတ္ပဲတစ္ျခားဆိုင္သို
႕ေရာင္လွ်င္ေသာ္၄င္း ေစ်းအႏိွမ္ခံရပါတယ္။ အဲ့ဒါက ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ေရႊထည္တစ္ခု လုပ္ေတာ့မယ္
ဆိုရင္ ဂေဟေဆာ္ရတယ္။ အဲ့ဒီဂေဟာေဆာ္ဖို႕ကအထည္လုပ္မည့္ေရႊ အမ်ဳိးအစား ၂ ဆကို ေၾကးနီႏွင့္ေဘာ္ ဆတူ၀န္းက်င္ ေရာစပ္ထားတဲ့ စပ္ခဲ ၁ဆနဲ႕ေရာရတယ္။ ေရႊထည္တစ္က်ပ္သားဆိုပါက စပ္ခဲ ၁ ေရြးမွစ၍ ၅
 ေရြး ၆ ေရြးအထိ၀င္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ပဲ၀န္းက်င္သာ အတင္ခ်ိန္ရိွတဲ့ နားကပ္ လက္စြပ္တစ္ခုခုျပဳလုပ္ပါကလဲစပ္ခဲ ၁ေရြး ၂ ေရြး

အထိ၀င္ပါတယ္။ နားကပ္တစ္ရံဆိုပါစို႕ ေရႊခ်ိန္က ၁ဲ သားပဲရိွတယ္ စပ္ခဲက ၂ေရြးေလာက္၀င္ေနတယ္။ ေရႊ
က ၅ ေရြးခြဲပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဆိုင္ကကိုယ္၀ယ္ခဲ့ေတာ့ ၁ဲဖိုးေပးခဲ့ရတယ္။ တစ္ကယ္တမ္း ေရႊပါတာက ၁ဲ မျပည့္ဘူး။ အေလွ်ာ့တြက္လက္ခက ၃ေရြးေလာက္ေပးရတယ္။ ကိုယ္၀ယ္မယ္ဆိုရင္ အတင္ခ်ိန္+အေလွ်ာ့
တြက္လက္ခ ၁၀.၅ေရြးဖိုးေပးခဲ့ရတယ္။ တစ္ကယ္တမ္း အဲ့ဒီအထည္မွာ ပါတဲ့ေရႊက ၅ ေရြးခြဲးေလာက္ပါ
တယ္။ ဒါကိုမိမိ၀ယ္ယူတဲ့ဆိုင္မွာ ျပန္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ ျပႆနာမရိွဘူး ေရႊခ်ိန္ ၁ဲ ကိုလဲ ၁ဲ ဖိုးျပန္ေပးတယ္။

အေလွ်ာ့တြက္လက္ခ ၃ ေရြးယူထားတာကိုလဲအထည္မပ်က္စီးေသးဘူးဆိုရင္တစ္၀က္ဖိုးျပန္ေပးတယ္။ အဲ့

ဒါေၾကာင့္ မိမိ၀ယ္ယူတဲ့ဆိုင္ကို ျပန္ေရာင္းမယ္ဆိုရင္ အေလွ်ာ့တြက္တစ္၀က္ေလာက္ပဲ႐ႈံးတယ္။ အျခားဆိုင္
မွာ သြားေရာင္းမယ္ဆိုပါက သူတို႕လုပ္ထားတဲ့အထည္မဟုတ္တဲ့အတြက္ လက္ရိွအထည္မွာပါတဲ့ ေရႊတန္
ဖိုးကိုပဲ တြက္၀ယ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ေရႊပါ၀င္တာက ၅ ေရြးခြဲေလာက္ပဲရိွမယ္ဆိုရင္ သူတို႕အတြက္ အျမတ္က
တစ္ျခမ္းေလာက္ခ်န္လိုက္မယ္(တစ္ေရြး၏တစ္၀က္) ေရာင္းတဲ့လူမွာ ၅ ေရြးဖိုးပဲျပန္ရေတာ့မယ္။၀ယ္တုန္း

က ဆယ္ေရြးနဲ႕ တစ္ျခမ္းရိွတယ္ ငါးေရြးခြဲးေလာက္ ႐ႈံးသြားမယ္။

ေရႊဆိုင္တစ္ဆိုင္အေနျဖင့္ မိမိေရာင္းလိုက္ေသာ အထည္မိမိဆီျပန္မလာေလ ႀကိဳတ္ေလပဲ။တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆိုင္

ေတြက က်ေတာ့လဲ ေရႊအရည္မျပည့္မွိဘူး ၁၅ဲ ရည္ဆိုရင္ ၁၄ဲရည္ေလာက္ပဲရိွတယ္။ တစ္က်ပ္သားကို တစ္
ပဲ ပိုစပ္ထားတဲ့အတြက္ တစ္ပဲ ကို ေလးေသာင္းငါးေသာင္း ၀န္းက်င္မွာရိွတယ္။ တစ္ရက္ကို ႏွစ္က်ပ္သား
ေရာင္းရရင္ တစ္သိန္းေလာက္ကအေလွ်ာ့တြက္ လက္ခ မပါေသးဘူး ပိုစပ္ထားတဲ့အတြက္နဲ႕တင္ျမတ္ေနၿပီ။

ၿပန္လာေရာင္းေတာ့ျပန္ေပးလိုက္တယ္။ ဘာျဖစ္လဲ ကိုယ္လုပ္ထားတဲ့ဟာ ကိုယ္ျပန္ေပးရတာ။ ၾကားထဲမွာ
ေငြသံုးရတာေပါ့။ ျပန္မလာေတာ့ဘူးဆိုရင္ အျမတ္က်န္ေနလိုက္တာေပါ့။ တစ္ကယ္ေတာ့ ဒါဟာ၀ယ္ယူတဲ့

လူဆီကေန ပိုစပ္ထားတဲ့ အတြက္ကခိုးလိုက္တာပဲ။ ေရႊအေၾကာင္းဆိုရင္နားမလည္တဲ့လူကမ်ားေတာ့ တစ္
ခ်ဳိ႕ေရႊဆိုင္ေတြက ညစ္ပတ္တယ္ ေရႊထည္က၀ယ္ထားတာၾကာေနၿပီ ။

၀ယ္တုန္းကေစ်း နဲ႕ ျပန္ေရာင္းတဲ့ အခ်ိန္ေစ်းဟာလဲေတာ္ေတာ္ကြာေနတယ္။ ဥပမာ ၀ယ္တုန္းက တစ္သိန္း

 ေပးထားရတယ္ဆိုရင္ အခုတစ္သိန္းခြဲေလာက္ ရ ရမွာ။ ဒါေပမယ့္ တစ္သိန္း သံုးေသာင္းေလာက္ပဲ ေပး
တယ္။

ေရာင္းတဲ့လူကလဲ နားမလည္ေတာ့သံုးေသာင္းေလာက္ျမတ္တာနဲ႕ ေက်နပ္ေနတယ္အဲ့ဒါမ်ဳိးေတြလုပ္ၾက

တယ္။ ေရႊဆိုင္ႀကီးေတြမွာ ေရာင္းလိုက္ရတဲ့အထည္ တစ္၀က္ေလာက္ကဆိုင္ကိုျပန္လာတယ္။ တစ္၀က္
ေလာက္က ဆိုင္ကိုယ္ျပန္မေလာေတာ့ဘူးလို႕ခန္႕မွန္းေျခသိရပါတယ္။ ေရႊထည္မ်ား၀ယ္ယူမည္ ဆိုပါက ထို
ကဲ့သို႕ ရိွပါသည္။ တစ္ကယ္လို႕ပိုက္ဆံေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာစိုးလို႕ ေရႊ၀ယ္ထားခ်င္တယ္ဆိုရင္ အခဲလိုက္၀ယ္
ထားတာအဆင္အေျပဆံုးပါ။ တစ္က်ပ္သားကို ေရာင္းေစ်းနဲ႕ ၀ယ္ေစ်း ၁၅၀၀ ပဲခြါတယ္။ 

ဒါကလဲ ေခါက္ေရႊသီးသန္႕ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြ ေစ်းမွန္တဲ့ ဆိုင္ေတြမွပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ေရႊဆုိင္မ်ားစို ၀ယ္တဲ့အခါမွာ
လက္ရိွေပါက္ေစ်းထက္တစ္ေသာင္းေလာက္ပိုေရာင္းတယ္ ျပန္၀ယ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့တစ္ေသာင္းလာက္

ေလ်ာ့ေပးျပန္ေရာ ၀ယ္ေတာ့တစ္ေသာင္းနာ ေရာင္းေတာ့တစ္ေသာင္းနာ။ ဗဟုသုတျဖစ္ေစလိုတဲ့ ေစတနာ
နဲ႕ ေရးလိုက္တာပါ။ အမွားမ်ားမျပည့္စံုသည္မ်ား ေတြ႕ရိွရပါက ျပန္လည္ ျဖည့္စြပ္ေပးၾကပါရန္ . . . . . . . . .

ရတနာပံုသတင္းစာ

0 comments:

Post a Comment