ကမၻာမွအသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ေသာ ျမန္မာ႔ပထမဆုံးသိပၸံပညာရွင္

ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ႔ ကမၻာမွအသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ေသာ ျမန္မာ႔ပထမဆုံးသိပၸံပညာရွင္အေႀကာင္းတင္ျပခ်င္

ပါသည္။ သူသည္ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္မွ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္ဟုဆုိလွ်င္ အံ႔ႀသႀကမည္ထင္ပါသည္။ထုိ႔ထက္ပုိ၍ သူသည္ ကုန္းေဘာင္ဆက္၏မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္ျဖစ္ေႀကာင္းေျပာလွ်င္ပုိ၍အ႔ံအားသင္႔ႀကေပလိမ္႔

မည္။ကေနာင္မင္းသားမ်ားလားဟု ေမးစရာရွိပါသည္။ မဟုတ္ပါ။ကြ်န္ေတာ္တင္ျပမည္႔ပုဂၢိဳလ္မွာဘုိးေတာ္

ဘုရား(ဗဒုံမင္း)၏သားေတာ္ မကၡရာမင္းသားႀကီးျဖစ္ပါသည္။

ေရွးဦးျမန္မာ႔သိပၸံပညာရွင္မကၡရာမင္းသားႀကီးသည္ငယ္စဥ္ကတည္းကသြက္ခ်ာပါဒေလငန္းေရာဂါရွိသူျဖစ္

ၿပီး အျခားမင္းသားမ်ားကဲ႔သုိ႔ နန္းတြင္းေရးကို စိတ္မ၀င္စားခဲ႔ဘဲ ႏုိင္ငံႏွင္႔လူမ်ိဳးအတြက္ ႏွလုံးရည္ႏွင္႔အလုပ္

အေကြ်းျပဳရန္ပညာေရးနယ္ပယ္တြင္သူ႔ဘ၀ကုိ ျမဳပ္ႏွံခဲ႔သူျဖစ္ပါသည္။သူသည္ ေဆးက်မ္း၊ဓာတ္က်မ္း ေဗဒင္

က်မ္း၊ပါ႒ိသကၠတဘာသာရပ္က်မ္း (၂၃၄)က်မ္းခန္႔ စုေဆာင္းကာ ျမန္မာဘာသာသုိ႔ ျပန္ဆုိခဲ႔သည္။

ေနာက္ပုိင္း အေနာက္တုိင္းသားမ်ား နန္းတြင္းသုိ႔၀င္ထြက္လာႀကေသာအခါထုိသူတုိ႔ႏွင္႔ ေတြ႔ဆုံႏွီးေႏွာျပီး 

အဂၤလိပ္စာသင္ယူရာမွတဆင္႔ သိပၸံပညာကုိ စိတ္၀င္စားလာသည္။ သခ်ၤာဘာသာရပ္ကုိကား အထူး၀ါသနာ

ပါသည္။ထုိေခတ္က ျမန္မာတုိ႔သည္အေနာက္တုိင္း၀ိဇၨာ၊သိပၸံပညာရပ္မ်ားကုိမတတ္ေျမာက္ႀကေသး၊ ေခတ္

မမီႀကေသးေပ။

ထုိ႔ေႀကာင္႔မင္းသားႀကီးသည္ ျမန္မာမ်ားေခတ္မီေစေရးအတြက္ေျမွာ္ေတြးကာအစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္းရန္စိတ္ပုိင္း

ၿဖတ္ခဲ႔ဟန္တူပါသည္။ထုိ႔ေနာက္သူသည္ အဂၤလိပ္ကုန္သည္ ခ်ားလိန္းထံမွ (Ree's Encyclopedia)စြယ္စုံက်မ္း

ႀကီးကုိ၀ယ္ယူရရွိခဲ႔ရာ အထူးတလည္ေလ႔လာဆည္းပူးခဲ႔သည္။

ထုိက်မ္းႀကီးသည္ အေနာက္တုိင္းေခတ္သစ္အတတ္ပညာ၊ စာေပ၊ ဗဟုသုတမ်ားကုိ AမွZအထိ စုေပါင္းျပဳစု

ထားေသားက်မ္းႀကီးျဖစ္ရာ မင္းသားႀကီးသည္ ထုိက်မ္းႀကီး၏ အက်ိဳးအာနိသင္မ်ားကုိ သိျမင္လာျပီး ျမန္မာ

မ်ား ေခတ္ႏွင္႔ရင္ေပါင္တန္းႏုိင္ေစရန္ထုိက်မ္းႀကီးမွအေႀကာင္းအရာမ်ားကုိ ျမန္မာမ်ားသိရွိေစလုိေသာေစတ

နာျဖင္႔ ခ်ားလိန္း၏အကူအညီယူကာ စတင္ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။

သုိ႔ေသာ္က်မ္းႀကီးမွာ အုပ္ေရ၄၅အုပ္အထိရွိေသာေႀကာင္႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဘာသာျပန္ဆုိမွ ျပီးစီးမည္ျဖစ္

ေႀကာင္းတြက္ဆမိျပီး သူဘာသာျပန္ဆုိေနစဥ္အေတာအတြင္း ျမန္မာမ်ားအဂၤလိပ္စာေလ႔လာႏုိင္ေစရန္ အႀကံထုတ္ဟန္တူပါသည္။

ထုိ႔ေႀကာင္႔ မင္းသားႀကီးသည္ သူ႔အားေဆးကုသေပးေသာ ေဒါက္တာပရုိက္၏အကူအညီႏွင္႔ ေဒါက္တာဂ်ပ္

ဆင္ဆုိသူ ျပဳစုခဲ႔ေသာ အဂၤလိပ္အဘိဓာန္ကုိ စတင္ဘာသာျပန္ဆုိပါသည္။

ေနာက္ပုိင္း ေဒါက္တာပရုိက္ျပန္သြားေသာအခါ ခ်ားလိန္းႏွင္႔ ပူးေပါင္းျပီး ဘာသာျပန္ဆုိရန္အားထုတ္ခဲ႔ရာ

ေနာက္ဆုံးတြင္ ပထမဆုံးေသာ အဂၤလိပ္-ျမန္မာအဘိဓာန္ျဖစ္ေသာ လိန္း-မကၡရာအဘိဓာန္ ထြက္ေပၚလာ

ခဲ႔ပါသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ယခုမွေရာက္ဖူးသည္႔ စာေပပညာရွင္မဟုတ္ေသာ အဂၤလိပ္ကုန္သည္တစ္ဦးႏွင္႔ 

အဂၤလိပ္စာႏွင္႔အဘိဓာန္ကုိ ယခုမွ ျမင္ဖူးေသာ ျမန္မာမင္းသားတစ္ပါးတုိ႔သည္ မူလျပဳစုသူ ေဒါက္တာဂ်ပ္

ဆင္က ရွစ္ႏွစ္ႀကာျပဳစုခဲ႔ရေသာအဘိဓာန္ကုိ ငါးႏွစ္ႏွင္႔ ဘာသာျပန္ဆုိႏုိင္ခဲ႔သည္မွာ အံ႔ခ်ီးဖြယ္ရာပင္ျဖစ္ပါ

သည္။

ထုိေခတ္အခါက အင္း၀ေနျပည္ေတာ္ေရာက္အေနာက္တုိင္းသားမ်ား အေလးစားဆုံးပုဂၢိဳလ္မွာမကၡရာမင္း

သားႀကီးျဖစ္ေႀကာင္း ၄င္းတုိ႔၏မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရွိရပါသည္။

မင္းသားႀကီး၏စာႀကည္႔ေဆာင္၌ အပူအေအးတုိင္းေသာသာမုိမီတာႏွင္႔ ေလဖိအားတုိင္းေသာဘာရုိမီတာတုိ

႔ပင္ ရွိပါသည္။မင္းသားႀကီးသည္ ကမၻာလုံးသည္ဟူေသာအယူအဆကုိလက္ခံသူလည္းျဖစ္ပါသည္။မင္းသား

ႀကီးသည္ ေလာဂရစ္သမ္ဂဏာန္းသခ်ၤာကုိလည္း ေကာင္းစြာတတ္ေျမာက္ျပီးအေနာက္တုိင္းနကၡတၱေဗဒႏွင္

႔ပထ၀ီ၀င္ကုိလည္း ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔ပါသည္။ေနာက္ဆုံးကံေတာ္ကုန္ခ်ိန္အထိ အေနာက္တုိင္းေခတ္သစ္

သိပၸံပညာရပ္အမ်ားအျပားကုိ ေလ႔လာလုိက္စားခဲ႔သူလည္းျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႔ျပင္ ထုိေခတ္အခါက အာရွတုိက္မွဒိပ္ဒိပ္ႀကဲပညာရွင္သုေတသီမ်ားသာ အသင္း၀င္ခြင္႔ျပဳေသာ ဘဂၤလား

အာရွဆုိင္ရာ၀ိဇၨာသိပၸံသုေတသနအသင္းႀကီးမွ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အသင္းသားသိပၸံပညာရွင္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ႔

ရသူလည္း ျဖစ္ပါသည္။မင္းသားႀကီးသည္ မင္းတုန္းမင္းနန္းမတက္ခင္ အသက္၅၇ႏွစ္အရြယ္၌ ကံေတာ္ကုန္

ခဲ႔ပါသည္။

အသက္၅၇ႏွစ္ဆုိသည္မွာ အသက္ႀကီးျပီဟုမဆုိႏုိင္ေသာေႀကာင္ႏွေျမာစရာေကာင္းလွပါသည္။ကေနာင္

မင္းသားႀကီးႏွင္႔လက္တြဲအလုပ္မလုပ္ႏုိင္ခဲ႔သည္ကပုိျပီးႏွေျမာဖုိ႔ေကာင္းပါသည္။သူျပဳစုခဲ႔ေသာ အဘိဓာန္

စာအုပ္မွာ ယခုထိ မပ်က္စီးဘဲက်န္ေနသည္မွာ ႏွစ္အုပ္သာရွိေႀကာင္း ဆုိပါသည္။

တစ္အုပ္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ၀ါရွင္တန္ဒီစီျမိဳ႔ေတာ္၊ကြန္ဂရက္စာႀကည္႔တုိက္တြင္ျဖစ္ျပီး က်န္တစ္

အုပ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႔၊ အမိ်ဳးသားစာႀကည္႔တုိက္တြင္ ရွိေႀကာင္းသိရပါသည္။ထုိ႔ေႀကာင္႔ မကၡရာမင္း

သားႀကီးအား ကမၻာမွ အသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ေသာျမန္မာ႔ပထမဆုံးသိပၸံပညာရွင္အျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္အေနျဖင္႔ မွတ္

တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳကာ တင္ျပလုိက္ရပါသည္။


စိတ္ကူးေပ်ာ္ရာဆိုဒ္မွ စာေရးသူ မင္းအရိပ္၏ ေရးသားမွဳ.အားၿပန္လည္မွ်ေ၀ပါတယ္