Pages

Thursday, March 7, 2013

ခြင့္လႊတ္တယ္၊ မေမ့ဘူး (ကဗ်ာ)

ခြင့္လႊတ္တယ္၊ မေမ့ဘူး

စက္ဘီးေလးစီးၿပီး႐ုံးတက္တာေလာက္
ေတာ့
လာမေျပာနဲ႔။
ဆယ္စုနွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး
စက္ဘီးစီးဖို႔အသာထား
ျခံဝင္းအျပင္ေတာင္မထြက္ဘဲ
ေနဘူးသလား။ ရပါတယ္ကြာ တံခါးမဖြင့္နဲ႔
ငါလမ္းဆင္းေလွ်ာက္ပ့ါမယ္
လာမေျပာနဲ႔။
သြပ္ျပားေတြေလးဘက္ေလးတန္ကာၿပီး
ေနပူက်ဲတဲေအာက္
ကားေပၚကေတာင္လမ္းဆင္းမေလွ်ာက္ဘဲ
ရန္ကုန္ပုသိမ္လမ္းမႀကီးေပၚ
ေန႔ေန႔ညည
ဆယ္ရက္ေလာက္ဆက္ေနဖူးလား။


အျငိမ္းစားယူၿပီး
မုန္႔ဟင္းခါးေရာင္းစားမယ္
လာမေျပာနဲ႔။
သန္း၅၀အတြက္
အၿငိမ္းစားမယူဘဲ
ေရခ်ိဳးခန္းထဲကဇလားႀကီးေတာင္ေရာင္းစားၿပီး
ထမင္းအနပ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အငတ္ခံခဲ့ဖူးသလား။


ေဆး႐ုံတက္တာ
ငါ့ေျမးမွန္းမသိေစနဲ႔လို႔ေတာ့
လာမေျပာနဲ႔။
ေယာက်ာၤးေသတာေတာင္
အသုဘလိုက္မပို႔ရဘဲ
ေနခဲ့ဘူးသလား။

ငါ့သမီးေလယာဥ္စီးရင္
အထူးတန္းကမစီးနဲ႔လို႔ေတာ့
လာမေျပာနဲ႔။
စီးေနတဲ့ရထားတြဲေတာင္
တိုးေၾကာင္ေလးဘူတာမွာျဖဳတ္ခ်ပစ္ခဲ့တာ
ခံခဲ့ဘူးသလား။


ႏွလံုးခုန္စက္တပ္ထားတာေလာက္ေတာ့
လာမေျပာနဲ႔။
ႏွလံုးခုန္ရပ္သြားေအာင္
လူေပါင္းေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး
ညႀကီးမင္းႀကီး
ဝါးခၽြန္ေတြ လွံေတြနဲ႔
ဝိုင္းလုပ္ၾကံတာ
ခံခဲ့ဘူးသလား။

ေနာက္ျပန္မလွည့္ဘူး
လွည့္ခ်င္တဲ့သူေတြလက္တြဲျဖဳတ္ခဲ့မယ္
လာမေျပာနဲ႔။
တရားမွ်တမႈအတြက္
ေရွ့တည့္တည့္ေလွ်ာက္ခဲ့တာ
ေနာက္ျပန္လွည့္ခ်င္သူေတြ
ဒီအတိုင္းရပ္ေနခ်င္သူေတြကိုပါ
သည္းခံၿပီးလက္တြဲေခၚခဲ့တာ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ႏွစ္ကေန
ဒီေန႔အထိ။


ခင္ဗ်ားလဲပုထုဇဥ္ပဲ
နိုဘယ္လ္ဆုရရင္ေတာ့ ဘယ္ညင္းပါ့မလဲ။
ဒါေပမယ့္ အဲဒါႀကီးက
ခင္ဗ်ားတို႔တခ်ိန္ကေျပာခဲ့တဲ့
ကိုလိုနီလက္သစ္ေတြရဲ့
ငါးမွ်ားခ်ိတ္က ငါးစာေတြဆို။
ခင္ဗ်ားတို႔ကေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပမယ့္
သမို္င္းဆိုတာရွိတယ္။


ေျပာခ်င္တာက......
ခင္ဗ်ားလုပ္သမွ်
ဆန္႔က်င္ခ်င္လို႔မဟုတ္ဘူး။
ခင္ဗ်ားေျပာသမွ်
ကန္႔လန္႔တိုက္ခ်င္လို႔မဟုတ္ဘူး။
ခင္ဗ်ားကို ေျမွာက္သလို ပင့္သလိုနဲ႔
ဟိမဝႏၱာခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္ၿပီး
နံမည္ေကာင္းယူခ်င္တဲ့
ေယာယိမ္းခ်င္ ဘသားယိမ္းခ်င္ေတြရဲ့စကားေတြကို
နားခါးလြန္းလို႔။. ။

ဥကၠာ ၆.၃.၂၀၁၃
Okka Kyi Winn
RND: 7.3.2013 

0 comments:

Post a Comment