ညီမေလးေရ ႏွင္းေတြ ေအးစက္ ပ်ံ႕က်ဲလို႔ . . .

ဒီႏွစ္ ဇန္န၀ါရီဟာ ပိုေအးတယ္လို႔မထင္ဘူးလားညီမေလး
ဥာဥ္႔နက္သန္းေခါင္ယံထဲက ႏွင္မႈံေလးေတြ
အလင္းေတြ ဟိုေနရာဒီေနရာစုပံုလို႔
လူ႔ဘံုဘ၀ဟာျဖင့္ပူေလာင္ေသာကေတြမ်ားလိုက္တာ . . ညီမေလးေရ . . . သမုဒယေတြျခယ္ထားတဲ့ေကာင္းကင္နံရံမွာ
ငွက္ကေလးေတြ ပ်ံသန္းလို႔
ေရာင္နီကိုၾကိဳၾကတယ္
မငိုပါနဲ႔ ညီမေလး . . .
အခ်စ္+အလြမ္း = ပူေဆြးေသာက
အဲဒီညီမွ်ျခင္းဟာ တခါခါ မွန္ေနတတ္တယ္

တကယ္ဆို အိပ္မက္ေတြဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပါ
တကယ္ဆို မနက္ျဖန္ဆိုတာ အနာဂါတ္ပါ
ကိုယ့္ အဇၥ်တၱကိုယ္မပိုင္သေရြ႕
ငါတို႔ တေရြ႕ေရြ႕ ခရီးသြား ေနရမွာေပါ့ကြယ္

ညီမေလးေရ . . .
ေ၀းကြာျခင္း/နီးစပ္ျခင္း = ကံ ဆိုတာယံုသလားဟင္
စိတ္ေတြ . . .စိတ္ေတြကို အမိမဖမ္းႏုိင္သေရြ႕
တေကြ႔ေကြ႔ေတာ့ ငါတို႔ ေမာက္မွားမႈေတြနဲ႔ၾကံဳရမယ္
တေကြ႔ေကြ႔ေတာ့ ငါတို႔ အေၾကာက္တရားေတြနဲ႔ၾကံဳရမယ္
ရန္ကုန္ဟာ ညဖက္ မွ အစာရွာထြက္တဲ့ Vampire ေပါ့ကြဲ႕

ၾကည့္စမ္း . . . ၾကယ္ေတြ ရွိတယ္
ၾကည့္စမ္း . . . ခ်စ္ျခင္းတရားေတြရွိတယ္
ၾကည့္စမ္း . . . ေမတၱာတရားေတြရွိတယ္
အပူနဲ႔အေအးကို မခြဲျခားႏုိင္သမွ်
အႏုိင္နဲ႔အရွံဳးဆိုတာ ဟာသေျမာက္တဲ့ျပက္လံုးေတြပါ
ဒီလိုနဲ႔ . . ႏွင္းေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္းေအးစက္လာတယ္

ညီမေလးေရ . . .
ယံုၾကည္ျခင္းကို အရွိတရားေတြအေပၚအေျခမခံနဲ႔
မွန္တဲ့ဖက္က ေနတတ္တာ လူသားဆန္မႈျပယုဥ္ပါ
ဘယ္သူမွ ႏွုတ္ယူမရတဲ့ အစိတ္အပိုင္းဆိုတာ
ကိုယ္တြင္းဗီဇကိုေခၚတယ္

သတိရျခင္းဆိုတာ ဖြဲမီးလိုေလာင္ကၽြမ္းေစသတဲ့
တမ္းတျခင္းဆိုတာ အိပ္မရတဲ့ညေတြကို ျဖစ္ေစသတဲ့
ပူေဆြးျခင္းဆိုတာ ဒါဏ္ရာအနာတရေတြကိုျဖစ္ေစသတဲ့
ႏွင္းကိုက္တဲ့ ညဟာ
၀တ္ရည္ေတြစိုလူး . . . . သန္းေခါင္ယံေတြကို ရူးရူးမူးမူးျဖစ္ေစတယ္
တကယ္ေတာ့လည္း အရာရာဟာ ဘာမွမထူးပါဘူးကြယ္

ညီမေလးေရ ....
တရားကိုနတ္ေစာင့္တယ္ သီလကိုနတ္ေစာင့္တယ္
ဘယ္ေတာ့မွ မေလာက္ငွတဲ့ေလာဘကို ပယ္လို႔
၀ယ္လို႔ရတဲ့အထဲမွာ စာနာနားလည္မႈေတြမပါခဲ့
ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္းေတြမပါခဲ့
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာေတြဟာ ခပ္ယဲ့ယဲ့ေတြပါ

ထားပါေတာ့ ညီမေလးရယ္
လူတိုင္းကေတာ့အိပ္မက္မက္ခြင့္ရွိပါတယ္
ႏိုးထလာတဲ့အခါမွသာ ေလျပည္ကိုနမ္းရွိဳက္
အလိုက္အထိုက္ျဖတ္သန္းၾကေသာ ခရီးသြားမ်ားဟာ ငါတို႔ျဖစ္ခဲ့
ဘယ္ေတာ့မွ မမဲ့နဲ႔
ရြဲရြဲ႕ေစာင္းေစာင္း ဘ၀ကို ေကာင္းေအာင္ျဖတ္သန္းၾကစို႔ကြယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ