“၇၈၆” ႏွင္ပတ္လို႕ ေမာ္လာနာပသီဦးေက်ာ္ဦး၏ေဝဖန္ခ် က္

လတ္တေလာျဖစ္ေပၚေနေသာ ပဋိပကၡမ်ားတြင္ “၇၈၆” ဂဏာန္းသည္လည္း ပေယာဂတစ္ခုသဖြယ္ ပါ၀င္လွ်က္ရွိသည္။ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔သည္ ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာကတည္းက “၇၈၆” ဂဏာန္းကို မိမိတုိ႔၏ ဆိုင္မ်ား၊ အိမ္မ်ားတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲခဲ့ၾကသည္။ မည္သူက စတင္ခဲ့မွန္းမသိရေသာ ဤအေလ့အထသည္ ယခုအခါ ျပႆနာျဖစ္ေစမည့္ အေၾကာင္းခံတစ္ခု ျဖစ္လွ်က္ရွိေပသည္။ မြတ္စလင္မ္တို႔သည္ မရိုးသားေသာသေဘာထားျဖင့္ ဤဂဏာန္းကို ခ်ိတ္ဆြဲေနၾကသေယာင္၊ သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ရာက ခ်ိတ္ဆြဲရန္ လႈံ႔ေဆာ္လိုက္ေလသေယာင္ အထင္လြဲမွား ခံရလွ်က္ ရိွေပသည္။ အစၥလာမ္ကို မလိုမုန္းထားသူမ်ားမွ ဤဂဏာန္းႏွင့္အၿပိဳင္ အျခားဂဏာန္းတစ္ခုကို တီထြင္၍ မိမိတို႔၏ ေနာက္လိုက္ၾသဇာခံမ်ား၏ အိမ္မ်ား၊ ဆိုင္မ်ား၊ ယုတ္စြအဆုံး ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားအထိ ခ်ိတ္ဆြဲေစလွ်က္ အစၥလာမ္ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိေပသည္။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔က စတင္ခဲ့ေသာ အေျခအျမစ္မရွိသည့္ က်င့္သုံးမႈတစ္မႈတစ္ခု၏ အက်ဳိးဆက္ရလဒ္လည္း ျဖစ္ေပသည္။

အစၥလာမ္သာသနာက မိမိ၏ သာသနာ၀င္မ်ားကို အိမ္မ်ား၊ ဆိုင္မ်ားတြင္ “၇၈၆” ခ်ိတ္ဆြဲရန္ ညႊန္ၾကားထားျခင္း မရွိေပ။ အစၥလာမ့္တရားဓမၼစာေပမ်ားကို အလုံးစုံ လိုက္လံရွာေဖြ ဖတ္ရႈလွ်င္လည္း “၇၈၆” ခ်ိတ္ဆြဲရန္ ညႊန္ျပေဟာေျပာခ်က္ဟူ၍ လုံး၀ ေတြ႔ရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဤအေလ့အထသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အခ်ဳိ႕ေသာႏိုင္ငံမ်ားရွိ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္မ်ား၏ အေလ့အထသက္သက္သာျဖစ္သည္။

ဤသို႔ အစၥလာမ့္တရားေတာ္အရ အေျခအျမစ္မရွိေသာ ကိစၥရပ္တစ္ခုကို မြတ္စလင္မ္တစ္ဦးက သာသနာ့က်င့္သုံးမႈသဖြယ္ သေဘာထားမည္ဆိုလွ်င္ ဗစ္ဒ္္အတ္ေခၚ တရားလမ္းစဥ္အသစ္ တီထြင္ေဖာ္ထုတ္မႈျဖစ္၍ လြန္စြာ အျပစ္ႀကီးေပသည္။ ဤကဲ့သို႔ လုပ္ရပ္မ်ဳိးကို စြန္႔လႊတ္ရန္ အတိုင္းထက္ အလြန္ အေရးႀကီးလွေပသည္။

ယခုအခါ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔သည္ သမိုင္းစဥ္၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အခ်ဳိးအေကြ႔တစ္ခုကို ႀကဳံေတြ႔ရင္ဆိုင္ရလွ်က္ ရွိေပသည္။ ဤျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကာလသည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား သတိေပးသကဲ့သို႔ အခက္အခဲ၊ အက်ဥ္းအၾကပ္ စမ္းသပ္မႈမ်ား ျပည့္ႏွက္လွ်က္ရွိေသာ ကာလပင္ ျဖစ္သည္။ ဤကာလတြင္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔သည္ အသြင္သ႑ာန္အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ခုတုံးလုပ္ အသုံးခ်ခံရလွ်က္ ရွိသျဖင့္ အက်ဥ္းအၾကပ္အခက္အခဲစမ္းသပ္မႈသည္ ပို၍ ျပင္းထန္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။

ဤသမိုင္းေၾကာင္းအရ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကာလႀကီးတြင္ မိမိတို႔ကိုယ္တုိင္လည္း လိုက္ပါေျပာင္းလဲႏိုင္မွသာ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔သည္ ျမန္မာ့လူ႔အစုအေ၀းတြင္ ဆက္လက္ ရွင္သန္တည္ၿမဲႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ပါမူ ေရးစီးေၾကာင္းအတြင္းမွ အမႈိက္သရိုက္ဒုိက္ေမွာ္မ်ားသဖြယ္ ကမ္းတစ္ေနရာတြင္ ကပ္က်န္ခဲ့ျဖစ္သာ ျဖစ္ေပသည္။

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္အတူ လိုက္ပါေျပာင္းလဲျခင္း မရွိလွ်င္ အပယ္ခံ၊ အက်ဥ္ခံမ်ားအျဖစ္ စည္း၀ိုင္းအျပင္ေရာက္ အနာဂါတ္ေပ်ာက္ဆုံးႏိုင္သည္ဟုဆိုသျဖင့္ မြတ္စလင္မ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ဘာသာေရး က်င့္သုံးမႈမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ရေတာ့မွာလား။ အမ်ားစုႏွင့္ေရာ၍ ေရလိုက္ငါးလိုက္ ေပါ့ဆစြာ ေနရေတာ့မွာလားဟု ေမးစရာရွိေပသည္။ လက္ရွိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္အတူ လိုက္ပါေျပာင္းလဲရမည္ဟု ဆိုျခင္းသည္ ဘာသာေရးက်င့္သုံးမႈမ်ားကို စြန္႔ပစ္ရမည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ (အလ်ဥ္း) မထြက္ပါ။ ထို႔ျပင္ ေရာယိမ္းလိုက္ဘသားယိမ္းလိုက္ ေပါ့ဆစြာေနထိုင္ရမည္ဟု ဆိုလိုျခင္းလည္း လုံး၀ မဟုတ္ပါ။

လိုက္ပါေျပာင္းလဲရမည္ဟူေသာစကားသည္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တို႔အေနႏွင့္ ေနာက္က မက်န္ရစ္ဘဲ အမ်ားႏွင့္တန္းတူ ရင္ေဘာင္တန္းလိုက္ႏိုင္ရန္ ရည္ရြယ္ေျပာဆိုျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ လိုက္ပါရန္အတြက္ မိမိတို႔ ေက်ာကုန္းေပၚ မည္သူကမွ် လာမတင္ဘဲ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္တင္ထားေသာ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးမ်ားကို ပထမဆုံး ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ “၇၈၆”ႏွင့္အလားတူ အစၥလာမ္က ညႊန္ျပထားျခင္းမရွိေသာ က်င့္သုံးမႈမ်ားကို အေရးတႀကီးလုပ္၍ အရိုးစြဲ က်င့္သုံးလွ်က္ ရွိၾကပါသည္။ အစၥလာမ္က ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ားကို (အလြန္အကၽြံ) ဆင္ယင္ခ်ယ္သျခင္း မျပဳရန္ တားျမစ္ထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဗလီ၀တ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ားကို ေရႊမခ်ယုံတမယ္ ခ်ယ္သၾကသည္။ ထိုအခါ မ်က္စိစပါးေမႊးဆူးသူကိုခ်ည္း အျပစ္တင္မည္ဆိုလွ်င္ တရားမွ်တမည္ မဟုတ္ေပ။

အစၥလာမ္ကို ျဖန္႔ခ်ိပို႔ခ်မည့္ ေက်ာင္းမ်ားရွိရန္ အလြန္ အင္မတန္အေရးႀကီးသည္မွာ မွန္ကန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ ပညာရွင္မ်ားေမြးထုတ္ေပးရန္ အဆင့္မွီသည့္ ေက်ာင္းႀကီးေက်ာင္းေကာင္း ဆယ္ဂဏန္းမွ်ရွိလွ်င္ လုံေလာက္ပါလွ်က္ ေက်ာင္းမ်ားကို မႈိလိုေပါက္ေအာင္ ဖြင့္လွစ္ထူေထာင္ထားၾကသည္။ တစ္ရြာတည္းမွာ အာလင္မ္ေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းသုံးေက်ာင္း ဖြင့္ထားသည့္ရြာ ရြာတစ္ရြာမက ရွိေနည္။ ထိုေက်ာင္းမ်ား လည္ပတ္ႏိုင္ရန္ အဓိကသုံးစြဲရသည့္ ရန္ပုံေငြမွာ ဆင္းရဲသားမ်ားအဓိကစားထိုက္သည့္ ဇကတ္ေငြ ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲသားမ်ားအဓိကစားထိုက္သည့္ သိန္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာကို မလိုအပ္ဘဲ အပိုဖြင့္ထားေသာ ဘာသာေရးေက်ာင္းမ်ားက ေကာက္ခံသုံးစြဲပစ္လွ်က္ ရွိေပသည္။ ထိုသို႔ သုံးစြဲရန္ အစၥလာမ္က ညႊန္ျပထားလွ်င္ မည္သို႔မွ် ေစာဒကတက္ရန္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔ ေဖာင္းပြေနေသာ ေက်ာင္းမ်ားသည္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ လူ႔အစုအေ၀း၏ ေရွ႕ဆက္ရမည့္ ခရီးလမ္းတြင္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး ျဖစ္ေနၿပီဆိုလွ်င္မူကား ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးကို စြန္႔လႊတ္မည္လား။ အမ်ားႏွင့္တန္းတူ ရင္ေဘာင္တန္းလိုက္ပါမည္လား ဆိုသည္ကို စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

အေရးအႀကီးဆုံးမွာ လက္ရွိျဖစ္ပြားေနေသာ ျပႆနာရပ္မ်ားတြင္ မြတ္စလင္မ္မ်ားဘက္မွလည္း ျပဳျပင္စရာမ်ားရွိလာေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳရန္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုျပဳျပင္ရမည့္အခ်က္မ်ားကို စာရင္းခ်ၾကည့္လွ်င္ အစၥလာမ္က ညႊန္ျပထားျခင္း မရွိေသာ “၇၈၆”ကဲ့သို႔ ကိစၥမ်ားကို ဘာသာေရး၊ သာသနာေရးသဖြယ္ လုပ္ေနျခင္းက အမ်ားစုျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို နားလည္သေဘာေပါက္ေသာ အိုလမာသာသနာ့ပညာရွင္မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက မိမိတို႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို ေထာက္ျပ ညႊန္ၾကားၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနႏွင့္ ဤအလုပ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလတြင္ ပထမဆုံးလုပ္ရမည့္ အလုပ္ဟု သေဘာထား၍ ရဲ၀ံ့ပြင့္လင္းစြာ ေဆာင္ရြက္ၾကပါရန္ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ပါသည္။

ေမာ္လာနာပသီဦးေက်ာ္ဦး
သမိုင္းသုေတသီ၊ အစၥလာမ့္သာသနာ့ပညာရွင္ႏွင့္ ဓမၼသတ္မွဴး
ဖုန္း- 09 444 011 806
Email: pathikyawoo59@gmail.com

Rangonnewsdaily
RND:7.4.2013