အပူေရွာင္သူမ်ား

RangonNewsDaily::Sunday. 15 May. 2016

မနက္မုိးလင္းလုိ႔ ေနထြက္သည့္အခ်ိန္ကစၿပီး ပူလုိက္သည့္အပူ၊ မြန္းတည့္ၿပီးေနာက္ပုိင္း ေန႔လယ္ဆုိလွ်င္ေတာ့ ေျပာမေနႏွင့္။ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူ၊ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ပူ၊ ေခြၽးၿပိဳက္ၿပိဳက္က်ေအာင္ ပူ။ ပူလုိက္တာ... ပူလုိက္တာ။ ယပ္ေတာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခပ္လည္း ပူ။ ပန္ကာဖြင့္ေတာ့လည္း အစေတာ့ ေအးသ လုိလုိနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ ပူတာပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ့္အခန္းက်ဥ္းကေလးက သြပ္ မုိးနိမ့္နိမ့္ႏွင့္ဆုိေတာ့ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ဘယ္လုိမွ ေနမရေအာင္ ပူသည္။ အဲဒီေတာ့ အပူလြတ္ရာကုိ ရွာေဖြရေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္လုိပင္ အပူေရွာင္သူမ်ား၏ စုရပ္သည္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လမ္းထိပ္ရွိ ဆြမ္းခ်က္႐ုံ စတုိေဆာင္ကေလးျဖစ္သည္။ စတုိေဆာင္ေလးအေပၚမွာ အရိပ္ျပန္႔ကားသည့္ ဗာဒံပင္ႀကီးက ထီးလုိမုိးေပးထားသည္။ ထုိဗာဒံရိပ္ေအာက္မွာပင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ စုေ၀းကာ စကားထုိင္ေျပာၾကသည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွ လက္ဖက္ရည္လွမ္းမွာကာ ေသာက္ၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အပူေရွာင္ၾကသည္။

ယခင္ကဆုိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္သည္ အပင္ေတြ အုပ္အုပ္ဆုိင္းဆုိင္းႏွင့္ အရိပ္ေတြ ေ၀ဆာခဲ့ၾကသည္။ ေႏြဆုိလွ်င္ ူ လုိ႔ ပူမွန္းပင္မသိ။ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ဖ်ာခင္းကာ အိပ္သူက အိပ္။ ပက္လက္ကုလားထုိင္ခ်ကာ စာဖတ္သူဖတ္၊ ကေလးေတြဆုိလည္း သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ ပင္ ကစားခုန္စား ေပ်ာ္ပါးၾကသည္။ သစ္ပင္ရိပ္ေၾကာင့္ အပူဒဏ္ကုိ တြန္းလွန္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။

အခုေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ သစ္ပင္ေတြ တစ္စတစ္စ ခုတ္လွဲခံလုိက္ရေသာေၾကာင့္ အရိပ္ေတြလည္း ရွားပါးကာ ေပ်ာက္ဆုံးကုန္ ၾကေတာ့သည္။ အပူဒဏ္ကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားလာရေတာ့မွ အရိပ္၏တန္ဖုိးကုိ နားလည္လာမိသည္။ သစ္ပင္ေတြ၏ အက်ဳိးေက်းဇူးကုိ စဥ္းစားလာမိသည္။ အခုတ္ခံ လုိက္ရသည့္ သစ္ပင္ေတြကုိ ႏွေျမာတသလာမိသည္။ ဟုိတုန္းက ရရွိခံစားခဲ့ဖူးသည့္ သစ္ပင္ရိပ္ေတြကုိ ျပန္ေျပာင္းလြမ္းမိသည္။ ျမန္မာစကားမွာ ‘ေနရိပ္အလာ ေနပူက ေစာင့္’ ဟူေသာ စကားရွိသည္။ အခု ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျဖစ္ပုံက ‘ေနရိပ္တန္ဖုိး ေနပူေတာ့မွ သိ’ ဆုိသလုိ ျဖစ္ေနၿပီ။ သစ္ရိပ္ေ၀ေသာ အခ်ိန္ကာ လမ်ား အတိတ္၏ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ မႈန္၀ါး၀ါး က်န္ရစ္ခဲ့ေခ်ၿပီတကား။

ဤသုိ႔ျဖင့္ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ေနပူရွိန္ ျပင္းလာၿပီဆုိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔တစ္စု ဗာဒံပင္ရိပ္ေအာက္ အပူေရွာင္ ရပ္၀န္းေလးသုိ႔ ေရာက္လာၾကစျမဲ။ ေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္ လက္ဖက္တစ္ပြဲႏွင့္ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ၾကစျမဲ။ ဟုိအေၾကာင္း သည္အေၾကာင္း ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ေရာက္တတ္ရာရာ ေျပာဆုိေနၾကစျမဲ။ ဒီေန႔ စကား၀ုိင္းေလးက ေျပာရင္းေျပာရင္း သစ္ပင္အေၾကာင္း၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္း ေရာက္သြားသည္။

‘‘ဒါနဲ႔ ျမစ္ဆုံစီမံကိန္းက ဆက္လုပ္မလုိလုိ ၾကားေနပါလား’’

‘‘ကုမၸဏီကုိ ေလ်ာ္ေၾကးျပန္ေပးၿပီး ရပ္မယ္ဆုိ၊ ဘယ္လုိလဲ’’

‘‘ဟုတ္လား။ ျပန္လုပ္ရင္ေတာ့ ဒုကၡပဲ’’

‘‘ေအးေလ၊ ခုေတာင္ ဒီေလာက္ပူေနတာ’’

‘‘ဟုိေန႔က ဖတ္လုိက္ရတဲ့ ကာတြန္းလုိျဖစ္ေနၿပီ။ ေယာက္်ားလုပ္သူက လွမ္းေျပာတယ္။ မိန္းမေရ အျပင္ထြက္ၾကည့္ပါဦး။ ေနႏွစ္စင္းမ်ား ထြက္ေနသလားလုိ႔တဲ့’’

‘‘ဟုတ္ပ။ ေတာ္ေတာ္ပူတာပဲေနာ္။ သစ္ပင္ေတြေရာ က်န္ေသးရဲ႕လား မသိဘူး’’

‘‘ေတာကေတာ့ ေျပာင္သေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ပဲခူး႐ုိးမတုိ႔၊ ရခုိင္႐ုိးမတုိ႔လည္း သစ္ပင္ေတြ က်ဳိးတုိးက်ဲတဲပဲ က်န္ေတာ့တယ္’’

‘‘တုိ႔ကသာ က်ဳိးတုိးက်ဲတဲ။ ဟုိဘက္ႏုိင္ငံႀကီးကေတာ့ စိမ္းစုိေ၀ဆာလုိ႔’’

‘‘စိမ္းစုိမွာေပါ့။ ငါတုိ႔ဆီက သစ္ပင္ေတြကုိ အျမစ္ကပါ တူးဆြသြားၾကတာေလ။ လူနာကုိ ဒရစ္သြင္းၿပီး သယ္သလုိ သယ္သြားတာ။ ဟုိက်ေတာ့ က်င္းတူးၿပီး စုိက္႐ုံပဲေလ’’

‘‘ေတာ္ေတာ္ လူ၀ါး၀တာပဲေနာ္’’

‘‘လူ၀ါး၀တာကေတာ့ မေျပာနဲ႔။ တုိ႔ဆီက သစ္ပင္ေတြကုိ လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္ေနတာ၊ သူတုိ႔ဆီက သစ္ပင္က်ေတာ့ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ေတာင္ ေျခြခြင့္မရွိဘူးတဲ့’’

‘‘အင္း.. ငါတုိ႔ဆီမ်ားက်ေတာ့ သစ္ပင္လာခုတ္ရတာနဲ႔၊ ျမစ္ေရစီမံကိန္းလုပ္ရတာနဲ႔၊ ဓာတ္ေငြ႔ေတြ သယ္ရတာနဲ႔။ ဒီၾကားထဲ လူကုန္ကူး ခံရတာေတာင္ပါေသး’’

‘‘မပူနဲ႔.. ေရွ႕ေလွ်ာက္ဒီထက္ပူဖုိ႔သာ ျပင္ထား’’

တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔သည္ အပူသည္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားလုိ အပူေဘးလြတ္ရာ ေရွာင္လာၾကသည့္  အပူဒုကၡသည္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ အပူေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ အပူဒဏ္၏ လက္သည္တရားခံမ်ားအေၾကာင္းကုိ အပ်င္းေျပ ေျပာမိ၊ ေ၀ဖန္မိ၊ ေဒါသထြက္မိၾကသည့္သေဘာပါပဲ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီကလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အရင္ ေျပာထားခဲ့ၿပီးၿပီ မဟုတ္လား။

ေတာပင္ကုိ ေတာ္ေတာ္ခုတ္ၾကပါ့။

ေတာင္ျပဳတ္လိမ့္ ေနာက္ေနာင္။

ေတာခုတ္လုိ႔ ေတာေျပာင္၊

မုိးေခါင္ေတာ့မွာပဲ။

မုိးေခါင္လုိ႔ ေရမၾကြယ္၊

သဲပင္လယ္ ျဖစ္လိမ့္မလြဲ . . . တဲ့။

ကဲ.. ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံႀကီး သဲပင္လယ္မျဖစ္ေအာင္ ဘာလုပ္ၾကမည္နည္း။ ယခုအတုိင္းဆုိလွ်င္ေတာ့ အပူေရွာင္ရပ္၀န္းေတြ  တစ္စတစ္စ နည္းပါးလာသည့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ သိပ္မၾကာခင္မွာ ကြင္းေခါင္ေခါင္ သဲပင္လယ္ထဲမွာ အပူေဘးဒုကၡသည္စခန္းေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တုိးပြားလာမွာ အေသအခ်ာပင္။ အခုပင္လွ်င္ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာႏွင့္ အပူေရွာင္ၾကသည့္ အပူသည္ေတြ ဘယ္ေလာက္ တုိးပြားမ်ားျပားလာၿပီလဲ မသိ။

ေလာေလာဆယ္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔တစ္စုကေတာ့ ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ေနျပင္းလာၿပီဆုိလွ်င္ ေဟာဒီ ဗာဒံပင္ရိပ္ေအာက္က အပူေရွာင္ ရပ္၀န္းေလးဆီသုိ႔ ေရာက္လာၾကစျမဲ။ ေရာက္လာတုိင္းလည္း အပူအေၾကာင္း၊ သစ္ပင္အေၾကာင္း၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္း စကားေဖာင္ဖြဲ႕ၾကစျမဲ။

Writer: ေမာင္ၾကည္/ ElevenMedia 

KOLATT(PBDN)

RangonNewsDaily