ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ တပ္တြင္းေပါက္ကဲြသံမ်ား - အပိုင္း (၂)

 ေလယာဥ္ေမာင္းသင္တန္းဆင္းပဲြတစ္ခုတြင္ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားေနေသာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေလ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမတ္ဟိန္း

စစ္တကၠသိုလ္တည္ရွိရာ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ဟာ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီတဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းေစ်းကြက္ႀကီး၊ ထိုမွတဖန္ အရာရွိ
သင္တန္းသား ေစ်းကြက္ႀကီးနဲ႔လက္ညိဳးထိုးမလဲြေသာစစ္ဗိုလ္တို႔က်က္စားရာ  ေျမယာျဖစ္ေနေပၿပီ။ အလ်ဥ္း
သင့္လို႔ ေျပာျပပါအံုးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔  အပတ္စဥ္မွာ ေလတပ္က တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕သား ပါလာ
ပါတယ္။ 


ကၽြန္ေတာ္ကလည္း  ေလတပ္ကိုစိတ္၀င္စားသူမို႔ မၾကာခဏ ေလတပ္အေၾကာင္းေတြ႔သူ႕ကို ေမးျဖစ္ပါတယ္
။  သူကလည္း ေလသူရဲေတြ ေမွာင္ခိုေခတ္မွာ ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ ပစၥည္းသယ္ပုံေတြ၊ ေလယာဥ္ဆီဘယ္လိုခ်န္
ၿပီး ဘယ္လို ထုတ္ေရာင္းပုံေတြကအစ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပပါတယ္။

ေလယာဥ္ဆီအျပင္ကိုမထုတ္မီ ေလယာဥ္႐ံုနံေဘးက ေရေျမာင္းထဲမွာအိတ္ေတြထားၿပီးသြန္ခ်ထားရေၾကာင္း
၊ ၿပီးမွ ဆာလာအိတ္လို အိတ္ေတြနဲ႔ စက္ဘီးေပၚတင္ၿပီး  ဒိုင္ကိုပို႔ရေၾကာင္း၊ဒိုင္ဆိုတာကလည္း ေထာက္လွမ္း
ေရးနဲ႔ မကင္းရာမကင္းေၾကာင္းေတြပဲျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလုိ သယ္ပို႔ေပးတဲ့အခါစစ္သည္ေတြကအလွည့္က်လုပ္
ရတာျဖစ္ၿပီး ရဲေဘာ္တိုင္းဟာ Carry လုပ္ခ်င္သူမ်ားေနလို႔ျဖစ္ေၾကာင္း၊ဆီေရာင္းရေငြကို အုပ္မွဴးႏွင့္အုပ္စက္
မႈလက္မႈ အရာရွိ (EO) ကခဲြယူေၾကာင္း၊ပ်ံသန္းေရးက ၆၀ % နဲ႔စစ္သည္မ်ားဘက္က ၄၀% ရေၾကာင္း၊ သက္
ဆိုင္ရာ စခန္းမွဴး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တပ္ရဲ၊ ေလေၾကာင္းထိန္းေမွ်ာ္စင္  စတာေတြကိုလည္း နာရီအျပည့္ မပ်ံတာ
ေတြ၊ ဆီခိုးထုတ္ရာလမ္းေၾကာင္းလုံၿခဳံမႈစတာေတြအတြက္ခဲြေ၀ေပးရေၾကာင္း သူေျပာျပခဲ့ရာမွာ ကြ်န္ေတာ္
လည္း  ထူးဆန္းအံ့ဖြယ္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ 

၁၉၉၆ ခုႏွစ္တပ္မေတာ္(ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ)ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရးေလ့က်င့္ခန္းႀကီးကို ဧရာ၀တီတိုင္း၊သာေပါင္း
ၿမိဳ႕နယ္မွာ လုပ္ခဲ့စဥ္က ပုသိမ္ၿမိဳ႕ဧရိယာတ၀ိုက္ ေရတပ္သေဘၤာမ်ားဟာ ဆီေပပါလိုက္ ထုတ္ေရာင္းခ်လိုက္
လို႔ ေမွာင္ခိုစက္သံုးဆီ ေစ်းကြက္ျပဳတ္က်ကုန္တယ္။ ၾကည္းတပ္နဲ႔ေလတပ္ေတြဟာ ဆီကို ခ်ိန္ခြက္နဲ႔ခ်ိန္ၿပီး ထုတ္ေရာင္းခ်ေပမဲ့ ေရတပ္က ေပပါလိုက္ ထုတ္ေရာင္းလိုက္လို႔ မ်က္လံုးျပဴးစရာ စံခ်ိန္က်ဳိးသြားတာေပါ့။

မိတၳီလာၿမိဳ႕ ရွမ္းတဲရွိ ေလေၾကာင္းအတတ္သင္ေလတပ္စခန္း

သူ႔အေမကလည္း သူ႔ဆီ ဖုန္းဆက္တိုင္း  အေဖက Duty အငွားေစာင့္ၿပီး မင္းကို ေက်ာင္းထားေပးခဲ့တာမို႔ စာ
ႀကိဳးစား၊  အရာရွိျဖစ္ရင္ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္လို႔ ေျပာတယ္ဆိုရာ ကၽြန္ေတာ္မွ Duty  အငွားေစာင့္တယ္ ဆိုတာ ဘာလဲဟု ေမးၾကည့္ပါတယ္။ ေလတပ္ထဲမွာ အျပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္သူမ်ားရွိေၾကာင္း၊ စပယ္ယာ၊ ေဆာက္
လုပ္ေရး စတဲ့ ျပင္ပအလုပ္မ်ား လုပ္ပါက လစာထက္ပိုတဲ့ ၀င္ေငြရၾကေၾကာင္း၊ အဲဒီလိုအလုပ္ေတြသြားလုပ္
သူေတြ  ကိုယ္စား ဂ်ဳတီအငွားေစာင့္ၾကရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ကလုံၿခဳံေရးအျမင္နဲ႔  ေသနတ္ကိုလူစားထိုးျပီးထုတ္
လို႔ ရလို႔လားလို႔ ေမးရာ သူကရီပါေတာ့တယ္။

ငါ့အေဖ ေလတပ္မွာက ကင္းေစာင့္ရင္ ေသနတ္မထုတ္ရပါဘူးတဲ့၊ကၽြန္ေတာ္လည္း ထူးဆန္းအံ့ဖြယ္ ေနာက္
တစ္ခုကို ၾကားရျပန္ပါတယ္။ တန္ဖိုးမ်ားစြာေသာ  ေလယာဥ္မ်ားရွိရာ ေလတပ္မွာ ကင္းတာ၀န္ေစာင့္တာ
ေသနတ္မထုတ္ရဘူးတဲ့၊  အျပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္ၿပီး ကင္းအငွားေစာင့္ခိုင္းတယ္ဆိုပဲ၊ဆီေတြေရာင္းၿပီး  ႏိုင္
ငံေတာ္ပစၥည္းေတြကို ကိုယ္က်ိဳးရွာစားေနၾကတယ္။

ငါေလတပ္ထဲ  ေရာက္ရင္ေတာ့ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့လို႔ ေတးထားလိုက္မိပါတယ္။ မယုံတ၀က္၊ ယုံတ၀က္
နဲ႔ ေလတပ္ကို ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ “ဟုတ္ပါ့မလား  ေမာင္ကာလုေရ” လို႔ ေတြးထင္
ထားခဲ့သမွ် ဟုတ္ရံုမက ပိုေတာင္ပိုေနေၾကာင္း  ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ေမွာင္ရီပ်ိဳးတာနဲ႔ ရိပ္သာေဘးမွ လမ္း
ေလးဟာ တမာရနံ႔အစား  ဆီနံ႔ေလးမ်ားသင္းေနသလို စက္ဘီးကိုယ္စီျဖင့္ လူးလားေခါက္ျပန္ စည္ကားေန
ပါေတာ့တယ္။ သူ႔အရပ္ႏွင့္ သူ႔ဇာတ္မို႔ မထူးဆန္းၾကေပမဲ့ အခုမွ ေရာက္လာတဲ့  ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ထူး
ဆန္းေနတာေပါ့။ သခင္မ်ိဳးေဟ့ ဒို႔ဗမာဘဲ  ၾကားဖူးခဲ့ေပမဲ့ သူခိုးမ်ိဳးေဟ့ ဒို႔ဗမာလို႔ ထျပီး ေၾကြးေၾကာ္ခ်င္စိတ္
ေတာင္  ေပါက္မိပါရဲ ႔။ ေမးၾကည့္မိေတာ့ ဒီလိုပဲ အသက္ဆက္ၿပီး ရွာေကၽြးေနရတာပဲ၊  မထူးဆန္းပါဘူးတဲ့။

ေလတပ္မွာ ရစရာလမ္းဟာ ဒါပဲရွိတာကိုး၊  ဂိတ္လည္းမရွိ၊ သစ္ကြက္လည္းမရွိ၊ လည္ပင္းညႇစ္စရာ နယ္ေျမ
လည္း မရွိ၊ သူမ်ား  မ်က္ရည္နဲ႔ ကိုယ့္အတြက္ရွာတာမဟုတ္ပဲ ေလသူရဲက အသက္ႏွင့္ရင္းၿပီး  ဆီအမ်ားႀကီး
ခ်န္လို႔ ေျမျပင္အေရာက္ ဆင္းလာေပးသလို စက္မႈအရာရွိ/စစ္သည္ေတြကလည္း အျပင္အေရာက္ ဆီထုတ္
ေပး၊ က်န္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အရာရွိ/စစ္သည္ေတြကလည္း ေဘးရန္မရွိရေအာင္ကူညီေပးနဲ႔ ေလတပ္ရဲ႕သုံးနားညီ
ႀတိဂံပုံအတိုင္း  ပ်ံသန္းေရး/စက္မႈလက္မႈ/အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သံုးခုဟာ ဘက္ညီညီလႈပ္ရွားၿပီး သမၼာအာဇီ၀နဲ႔ ရွင္
သန္ေနၾကရတာဆိုပဲ။
 

တပ္မေတာ္ (ေလ) မွ G(4) အမ်ဳိးအစားေလ့က်င့္ေရးေလယာဥ္တစ္စီး
အင္း…. ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း  ဟုတ္သလိုလိုေတာ့ ရွိသား။ ေနာင္လာေနာက္သားေတြလည္း အစဥ္အဆက္ ဒီလိုဘဲ လုပ္ၾက  ရေပေတာ့မေပါ့။ အင္း….ေခတ္မွီဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္ပါတဲ့ ဒို႔တပ္မေတာ္ကြ။ ကဲ ဒါကေတာ့ထား
ပါေလ။ 

ကင္းေစာင့္တာ တခ်ိဳ႕တပ္ေတြက ေသနတ္လည္းမပါဘူး။ တခ်ိဳ႕တပ္က်ေတာ့ ေသနတ္ပါၿပီးက်ည္ဆံထုတ္မ
ေပးထားဘူး။ တခုခုျဖစ္ရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ၊ခဲနဲ႔ထုမွာလားဆိုေတာ့၂ ခ်က္ ရွိတယ္တဲ့၊ လက္နက္အစုံအလင္
မထုတ္ေပးထားေတာ့Dutyအငွားေစာင့္တဲ့သူေတြအတြက္ပိုအဆင္ေျပတယ္တဲ့။ငမူးေတြ၊ ေသနတ္နဲ႔  ျပႆ
နာရွာတဲ့အမႈ၊ လက္နက္နဲ႔ စစ္ေျပးမႈလို အမႈေတြကို ရွင္းစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့တဲ့။ဒါလဲဟုတ္ျပန္ေရာ။ ျပီး
ေတာ့ ေျပာေသးတယ္၊ ဘယ္သူကမွလည္း  ေလတပ္ကို ဒုကၡမေပးပါဘူးကြာ၊ “၈၈” မွာကတည္းက အေစာ
ဆံုးထြက္ဆႏၵျပလို႔  ျပည္သူေတြက ခ်စ္ၿပီးသားပါတဲ့။

ဆရာတကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ ေလသံနဲ႔  ေျပာရရင္ေတာ့ “ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ေ၀ဟင္ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ပါဦးမည္
လဲ” ေပါ့။  ဒါနဲ႔ Duty အငွားေစာင့္တဲ့ ကိစၥဘက္ လွည့္ၿပီး စပ္စုရပါေတာ့တယ္။ အရင္ကေတာ့  အငွားေစာင့္ခ တစ္ရက္ကို က်ပ္ ၂၀၀/၃၀၀ ပါ၊လစာေတြတိုးေတာ့က်ပ္၁၀၀၀ ကေန  ၂၀၀၀ အထိ ျဖစ္သြားတယ္တဲ့။ တပ္
ခဲြ ၃ ခဲြရွိရင္ ၃ ရက္တစ္ႀကိမ္ Duty က်ေတာ့  အငွားလိုက္တဲ့သူေတြ ပိုတြက္ေျခကိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တာ
၀န္က်တာ၀န္မွဴးအရာရွိနဲ႔လည္း အငွားေစာင့္ခက တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက် ေသးတယ္ ဆိုပါတယ္။  ဘယ္လိုလဲ
ဆိုေတာ့ ကင္းအၿမဲစစ္တဲ့ တာ၀န္မွဴးအရာရွိ ကိုတိက်မ်ားရဲ႕ တာ၀န္က်တဲ့ရက္မွာဆိုရင္ေတာ့ ပုံမွန္ေစ်းထက္ ပိုေပးရတယ္တဲ့။ မွတ္သားစရာေလးပါေနာ္။

ေနာက္ေဆာင္းပါးမ်ားမွာ ပ်ံသန္းေရးအုပ္ေတြရဲ႕ ၄၀% - ၆၀ %  ကိစၥေတြကို ထပ္ေျပာျပပါဦးမယ္။ ဒီေလာက္
ဆိုရင္ဘဲ စစ္တပ္ထဲက တကယ့္ဘ၀ေတြကို  စာဖတ္သူေတြ သိခြင့္ရၿပီးထူးဆန္းေသာစကားေတြ ၾကားရသ
လို ျဖစ္ေနေလာက္ပါၿပီ။သိၿပီးသားညီေနာင္မ်ားကေရာ ကၽြန္ေတာ့္တင္ျပခ်က္မွာလိုေနေသးရင္ထပ္ျဖည့္ေပး
ၾကေစလိုပါတယ္။

အပိုင္း (၁)မဖတ္ရေသးရင္ဒီမွာ Click ႏွိပ္ 




အပိုင္း(၃) ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါမည္။

photayokekingဆိုဒ္မွတဆင္႕ 

 ေဆာင္းပါးရွင္ – ေ၀ဟင္ (ျပည္တြင္းမွ တပ္မေတာ္ (ေလ) အရာရွိ တစ္ဦး)