ကိုဘေအးရဲ႕ ဝန္ႀကီးမ်ား႐ုံး အလြမ္းေျပ

Friday, July 19, 2013

ဂိတ္ဝမွာ ဂိတ္ပတ္စ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ ႐ုံးထဲ ဝင္လာတဲ့ ကိုဘေအး တစ္ေယာက္ ၾကက္သီး ေမြးညႇင္းေတြ ထသလုိ ျဖစ္သြားတယ္။ အထင္ကရ ေနရာတစ္ ခု ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ အတိတ္သမုိင္းေၾကာင္း ရွိခဲ့တဲ့ ေနရာတစ္ ခုလည္း ျဖစ္ေနလုိ႔လား မသိဘူး။ ကိုဘေအး ေရာက္ခဲ့တာဆုိရင္ ဒီတစ္ႀကိမ္ဟာ ဒုတိယ အႀကိမ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္က အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာ ပုံစံ လာယူတာ။ လက္ရွိ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္က သုံးႏွစ္ စီမံကိန္းလုိ႔ ေျပာေတာ့ သုံးႏွစ္ျပည့္ရင္ အလုပ္ျပဳတ္မ လားဆုိၿပီး (တကယ္ေတာ့ မျပဳတ္ၾကပါ) သုံးႏွစ္ မျပည့္ခင္က ဌာနေျပာင္း ဖုိ႔ ေရႊ႕ဖုိ႔ လုပ္ၾကတာ။ ကိုဘေအးလည္း အဲဒီလုိ စိုးရိမ္တဲ့သူေတြအထဲမွာ ပါေတာ့ SB (သတင္းတပ္ဖဲြ႔)က တပ္သားေခၚတယ္ဆုိတာနဲ႔ ေလွ်ာက္ လႊာသြားယူတာ၊ ႐ုံးထဲမွာ သိပ္မၾကာခဲ့ပါဘူး။ 

 

ဒီတစ္ခါကေတာ့ ဒီ႐ုံးထဲမွာပဲ လုပ္ရေတာ့မွာ။ တျခားကို မေျပာင္းရမခ်င္းေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ဒီ႐ုံးထဲမွာ ေနရဦးမယ္ မသိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အထက္က ေျပာခဲ့သလုိပဲ ငါ ဒီ႐ုံးႀကီးမွာ ႐ုံးတက္ရေတာ့မွာပါလား ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ ခံစားခ်က္ တစ္မ်ိဳး ဝင္လာတာပါ။ အဲဒီ႐ုံးႀကီးကေတာ့ သိမ္ျဖဴလမ္းနဲ႔ ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္ လမ္းၾကားမွာ ရွိၿပီး မဟာဗႏၶဳလ လမ္းမႀကီးနဲ႔ အေနာ္ရထာလမ္းမႀကီးၾကား အလယ္ဘေလာက္မွာ ရွိတဲ့ ဝန္ႀကီးမ်ား႐ုံး (ယခင္ အတြင္းဝန္မ်ား ႐ုံးေဟာင္း)ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းစဥ္ကာလ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အပါအဝင္ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားဟာ ဒီ႐ုံးႀကီးထဲမွာပဲ အႀကံပက္စက္ စေကာေလာက္မွ ေစာက္မနက္တဲ့ သူေတြရဲ႕ ပက္ပက္စက္စက္ လုပ္ႀကံတာကို ခံခဲ့ရပါတယ္။

 

 ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ဆုိင္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးေန႔ (၁၉၄၈ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၄ရက္ေန႔)မွာ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီတုိ႔ရဲ႕ ယူနီယံဂ်က္ အလံကို ခ်ၿပီး ျပည္ေထာင္ စု ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အလံေတာ္ကို လႊင့္တင္တဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ အလံတင္ အခမ္းအနားကိုလည္း ဒီ႐ုံးႀကီးထဲမွာပဲ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ဒီ႐ုံးႀကီးထဲမွာပဲ အစုိးရအဖဲြ႔ ႐ုံးထုိင္ၿပီး ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာပါ။ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ကေန ၁၉၆၂ခုႏွစ္အထိ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ က်င္းပခဲ့တဲ့ ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုဘေအး ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဝန္ႀကီးမ်ား႐ုံး ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔အညီ ဝန္ႀကီးဌာန ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႐ုံးထုိင္ေနပါတယ္။ ျပည္ထဲေရးႏွင့္ သာသနာေရး ဝန္ႀကီးဌာန၊ အလုပ္သမား ဝန္ႀကီးဌာန၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဘ႑ာေရး၊ စီမံကိန္း၊ သတၱဳတြင္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရး စတဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနေတြ ရွိပါတယ္။ 

 

ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရတဲ့ အစည္းအေဝးခန္းကို ဘုရားခန္း လုပ္ထားတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ အခါႀကီးရက္ႀကီးေတြမွာေတာ့ ဝန္ႀကီးဌာနဝတ္အသင္းေတြက အလွည့္က် ဝတ္ရြတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ တျခားဝန္ႀကီးဌာနေတြ သြားရင္းနဲ႔ အဲဒီအခန္းေရွ႕ကေန ျဖတ္သြားရင္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ္မိတယ္။

ကိုဘေအးက ဝန္ႀကီးမ်ား ႐ုံးထဲမွာ ၁၉၇၆ကေန ၁၉၇၈ခုႏွစ္အ ထိ ေနခဲ့ရၿပီး၊ ႏုိင္ငံေတာ္ ေကာင္စီ႐ုံးအေနနဲ႔ ဝင္ဒါမီယာထဲကို ေျပာင္းခဲ့ ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုမွာေတာ့ ကိုဘေအးတုိ႔လည္း ဝန္ႀကီးမ်ား႐ုံးထဲ ျပန္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၉ခုႏွစ္ေပါ့။ 

 

အဲဒီမွာ ငါးႏွစ္ေလာက္ ေနခဲ့ရၿပီးေတာ့ ရန္ကင္း႐ုံးကို ေျပာင္းခဲ့ရပါတယ္။ အခုဆုိရင္ေတာ့ အစိုးရ႐ုံးေတြ အားလုံး ေနျပည္ေတာ္ကို ေျပာင္းကုန္ၾကရၿပီမုိ႔ ဝန္ႀကီးမ်ား႐ုံးထဲမွာ ဘာ႐ုံးဘာဌာနမွ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဟုိက္ကုတ္တုိ႔ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ ေဆး႐ုံႀကီးတုိ႔လုိ ကိုလိုနီေခတ္ လက္ရာ ျဖစ္လုိ႔မုိ႔ ဥေရာပဗိသုကာ ပုံစံ ခန္႔ျငားလွပတဲ့ အေဆာက္အဦႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။

အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဟုိတယ္အျဖစ္ ေဆာက္လုပ္ဖုိ႔ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြရဲ႕ ႀကိဳးပမ္းမႈကို ျပည္သူေတြ ကန္႔ကြက္ၾကတဲ့အတြက္ အခုဆုိရင္ ျပတုိက္အျဖစ္ပဲ ထားဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ျပဳျပင္ မြမ္းမံမႈေတြ လုပ္ေနတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ 

 

ကိုလိုနီေခတ္ကတည္းက အေဆာက္အဦျဖစ္လုိ႔မုိ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာျမင့္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုဘေအးတုိ႔ ႐ုံးတက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ ေကာ္ရစ္ဒါႀကီးေတြဟာ ေလးဘက္ေလးတန္ ဝင္ေပါက္ႀကီးေတြရဲ႕ အလယ္ကို နိမ့္ေလွ်ာႀကီးေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ 

 

အေပၚထပ္ တက္တဲ့ ေၾကာင္လိမ္ေလွကားႀကီးေတြကလည္း သစ္သားေလွကားႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပဳျပင္မႈေတြကေတာ့ လုပ္ေနရတာေပါ့ေလ။ ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အာဇာနည္ေန႔ အေၾကာင္း သတင္းစာက ေဆာင္းပါးေလးေတြ ဖတ္မိရင္း တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ႐ုံးတက္ခဲ့ရတဲ့ သမုိင္းဝင္ အေမြအႏွစ္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဝန္ႀကီးမ်ား႐ုံးကို သြားၿပီး သတိရမိလို႔ အလြမ္းေျပေလး ေရးမိတာပါ။

Myanmar ICT , RangonNewsDaily
kolatt (Pabedan): 19.7.2013