Pages

Pages - Menu

Thursday, June 20, 2013

ထား၀ယ္စီမံကိန္း ေရွ႕အလားအလာ

Photo: ထား၀ယ္စီမံကိန္း ေရွ႕အလားအလာ
Thursday, June 20, 2013

ျမႏွင္းသူ (အေတြးအျမင္)

ေဒသခံတို႔ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့သည့္ ထား၀ယ္စီမံကိန္း အခုေတာ့ မၿပီးမျပတ္ဘ၀ႏွင့္ ေရွ႕မတိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာ အေျခအေနကိုရင္ဆိုင္ေနရၿပီ။ စီမံကိန္းကို တာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ထိုင္းအစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ အီတာလ်ံ-ထိုင္းကုပၼဏီ အေနျဖင့္စီမံကိန္း ကိုဆက္လက္လုပ္ ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ေငြေၾကးအခက္အခဲကို အေၾကာင္းျပၿပီး ႏိုင္ငံတကာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈကို ရယူႏိုင္ရန္အတြက္ ယခင္ႏွစ္ကပင္ ႀကိဳးစားလာသည္။ ဂ်ပန္ရင္းနီးျမႈပ္ႏွံမႈကို အဓိကထားရယူႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားလာသည္။ သို႔ေသာ္ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွင္ဇိုအာေဘး ျမန္မာခရီးစဥ္အၿပီး ထား၀ယ္စီမံကိန္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့စြာျဖင့္ အနာဂတ္ကိုရင္ဆိုင္ ရေတာ့ေပမည္။

ျမန္မာအစိုးရကေတာ့ ထိုင္းအစိုးရကို စီမံကိန္းယခုအေျခအေနေတြႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဖိအားေပးေနရာ အီတာလ်ံ-ထိုင္းမွာ စီမံကိန္းကေန ထြက္ခြာရေတာ့မည့္ အေျခအေနေတြႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ေနရေၾကာင္း ျပည္တြင္းသတင္းေတြက ေဖာ္ျပၾကသည္။ ယခု အေျခအေနေတြၾကားမွာ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ခ်င္နာ၀ပ္ႏွင့္ ႏွမေတာ္ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင္လက္ခ်င္နာ၀ပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ေတာင္းပန္နားခ်သည့္ ခရီးစဥ္ေတြ တသီတတန္း ႀကီးရွိခဲ့ေပသည္။ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၈.၅) ဘီလ်ံတန္ဖိုးရွိၿပီး ဟက္တာ(၂၀၀၀၀)ခန္႔ က်ယ္၀န္းသည့္ ထား၀ယ္ ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္းကို ထိုင္းလက္ရွိအစိုးရႏွင့္ အေပါင္းအပါတို႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ အေကာင္းဆံုးဆိပ္ကမ္း ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟု ေျပာဆိုခန္႔မွန္း ေနေသာ္လည္း ထိုင္းပညာတတ္အုပ္စုျဖစ္တဲ့ ဒီမိုကရက္ေတြကေတာ့ သိပ္သေဘာမက်ၾကေပ။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းတို႔၏ စက္မူလုပ္ငန္းအမ်ားစုကို ႏိုင္ငံအျပင္ဖက္တြင္ ထားရွိျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္ကို စိုးရိမ္ၾကသည္။ ဒီမိုကရက္ေတြ သေဘာက်တာၾကေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း အျပည့္အ၀ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ လန္ခ်ဘန္ ဆိပ္ကမ္းသာျဖစ္သည္။

ထား၀ယ္စီမံကိန္းကို ၂၀၀၈ ခု ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ထိုင္း-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၁၁ ဇြန္န၀ါရီလ ၂၇ ေန႔ ရက္စြဲ ျဖင့္ထား၀ယ္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ဥပေဒကို ျမန္မာ စစ္အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေန႔ရက္မ်ားသည္ အသြင္ကူးေျပာင္းေတာ့မည့္ ရက္မ်ားအတြင္းျဖစ္ေလရာ ထိုင္းအစိုးရ အလိုျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္းအတြင္း ပါ၀င္သည့္ ဆိပ္ကမ္းဧရိယာတ၀ိုက္ စက္မႈဇုန္(၅)ခုရွိၿပီး အႀကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔၊ ေရနံႏွင့္ ဓါတုထုတ္ကုန္မ်ား အလတ္စား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အေသးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ပါ၀င္သည္။ အျငင္းပြားဖြယ္ ေက်ာက္မီးေသြးျဖင့္ ဓါတ္အားေပး စက္ရံုမ်ားႏွင့္ ဓါတုထြက္ကုန္စက္ရံုမ်ား ပါ၀င္ေနသည္။ ၂၀၁၀ ႏို၀င္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္း အီတာလ်ံ-ထိုင္းအေနျဖင့္ စီမံကိန္းတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ေက်းရြာမ်ားကိုေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း ေဒသခံပိုင္ လယ္ယာေျမမ်ားအားသိမ္းယူျခင္းစသည္႔ အျငင္းပြားစရာ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံတို႔ အမုန္းတရား တိုးပြားလာသည္။ အကယ္၍သာ အီတာလ်ံ-ထိုင္းအေနျဖင့္ စီမံကိန္းမွႏႈတ္ထြက္သြားပါက ေလွ်ာ္ေၾကးေငြ မၿပီးမျပတ္ျဖင့္ ေဒသခံတို႔မွာ ပိုမိုဒုကၡေရာက္ရမည္ကို စိုးရိမ္ေနရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထား၀ယ္ထက္ ယေန႔အခ်ိန္ သီလာ၀ါကသာ ေရပန္းစား၍ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ကယ္တင္ရွင္ ဂ်ပန္ကစိတ္၀င္စားလ်က္ ရွိေပသည္။

Arakan Times

Thursday, June 20, 2013

ေဒသခံတို႔ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့သည့္ ထား၀ယ္စီမံကိန္း အခုေတာ့ မၿပီးမျပတ္ဘ၀ႏွင့္ ေရွ႕မ
တိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာ အေျခအေနကိုရင္ဆိုင္ေနရၿပီ။ စီမံကိန္းကို တာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ထိုင္းအ
စိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ အီတာလ်ံ-ထိုင္းကုပၼဏီ အေနျဖင့္စီမံကိန္း ကိုဆက္လက္လုပ္ ေဆာင္ႏိုင္ရန္
ေငြေၾကးအခက္အခဲကိုအေၾကာင္းျပၿပီး ႏိုင္ငံတကာရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈကိုရယူႏိုင္ရန္အတြက္ယခင္ႏွစ္ကပင္ ႀကိဳး
စားလာသည္။ ဂ်ပန္ရင္းနီးျမႈပ္ႏွံမႈကိုအဓိကထားရယူႏိုင္ရန္ႀကိဳးစားလာသည္။သို႔ေသာ္ ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရွင္ဇိုအာေဘး ျမန္
မာခရီးစဥ္အၿပီး ထား၀ယ္စီမံကိန္းမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့စြာျဖင့္ အနာဂတ္ကိုရင္ဆိုင္ ရေတာ့ေပမည္။

ျမန္မာအစိုးရကေတာ့ ထိုင္းအစိုးရကို စီမံကိန္းယခုအေျခအေနေတြႏွင့္ပတ္သက္၍ဖိအားေပးေနရာ အီတာ
လ်ံ-ထိုင္းမွာစီမံကိန္းကေနထြက္ခြာရေတာ့မည့္အေျခအေနေတြႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ေနရေၾကာင္း ျပည္တြင္းသတင္း
ေတြက ေဖာ္ျပၾကသည္။ 
 
ယခု အေျခအေနေတြၾကားမွာ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ခ်င္နာ၀ပ္ႏွင့္ ႏွမေတာ္ လက္ရွိ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင္လက္ခ်င္နာ၀ပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ေတာင္းပန္နားခ်သည့္ခရီးစဥ္ေတြတသီတတန္း ႀကီးရွိခဲ့ေပသည္။
အေမရိကန္ေဒၚလာ (၈.၅)ဘီလ်ံတန္ဖိုးရွိၿပီး ဟက္တာ(၂၀၀၀၀)ခန္႔ က်ယ္၀န္းသည့္ ထား၀ယ္ ဆိပ္ကမ္းစီမံ
ကိန္းကို ထိုင္းလက္ရွိအစိုးရႏွင့္ အေပါင္းအပါတို႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ အေကာင္းဆံုးဆိပ္ကမ္း ျဖစ္လာ
လိမ့္မည္ဟု ေျပာဆိုခန္႔မွန္း ေနေသာ္လည္းထိုင္းပညာတတ္အုပ္စုျဖစ္တဲ့ဒီမိုကရက္ေတြကေတာ့သိပ္သေဘာ
မက်ၾကေပ။ 
 
အထူးသျဖင့္ ထိုင္းတို႔၏ စက္မူလုပ္ငန္းအမ်ားစုကို ႏိုင္ငံအျပင္ဖက္တြင္ ထားရွိျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္
အတည္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္ကိုစိုးရိမ္ၾကသည္။ဒီမိုကရက္ေတြသေဘာက်တာၾကေတာ့ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္း အျပည့္
အ၀ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ လန္ခ်ဘန္ ဆိပ္ကမ္းသာျဖစ္သည္။

ထား၀ယ္စီမံကိန္းကို ၂၀၀၈ ခု ေမလ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ထိုင္း-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၁၁ဇြန္န၀ါရီလ၂၇ ေန႔ ရက္စြဲ ျဖင့္ထား၀ယ္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ ဥပေဒကို ျမန္မာ စစ္အစိုးရေဟာင္းလက္
ထက္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေန႔ရက္မ်ားသည္ အသြင္ကူးေျပာင္းေတာ့မည့္ ရက္မ်ားအ
တြင္းျဖစ္ေလရာ ထိုင္းအစိုးရ အလိုျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္းအတြင္း ပါ၀င္သည့္ ဆိပ္ကမ္းဧရိယာတ
၀ိုက္ စက္မႈဇုန္(၅)ခုရွိၿပီး အႀကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား၊ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔၊ ေရနံႏွင့္ ဓါတုထုတ္ကုန္
မ်ား အလတ္စား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အေသးစား စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ပါ၀င္သည္။ အျငင္းပြားဖြယ္ ေက်ာက္
မီးေသြးျဖင့္ ဓါတ္အားေပး စက္ရံုမ်ားႏွင့္ ဓါတုထြက္ကုန္စက္ရံုမ်ား ပါ၀င္ေနသည္။ 
 
၂၀၁၀ ႏို၀င္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔ ေနာက္ပိုင္းအီတာလ်ံ-ထိုင္းအေနျဖင့္စီမံကိန္းတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား
ကို စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ေက်းရြာမ်ားကိုေျပာင္းေရႊ႕ျခင္း ေဒသခံပိုင္လယ္ယာေျမမ်ားအား
သိမ္းယူျခင္းစသည္႔ အျငင္းပြားစရာ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံတို႔ အမုန္းတရား တိုးပြားလာသည္။ 
 
အကယ္၍သာအီတာလ်ံ-ထိုင္းအေနျဖင့္ စီမံကိန္းမွႏႈတ္ထြက္သြားပါက ေလွ်ာ္ေၾကးေငြ မၿပီးမျပတ္ျဖင့္ေဒသ
ခံတို႔မွာပိုမိုဒုကၡေရာက္ရမည္ကိုစိုးရိမ္ေနရသည္။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ထား၀ယ္ထက္ယေန႔အခ်ိန္သီလ၀ါ
ကသာ ေရပန္းစား၍ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ကယ္တင္ရွင္ ဂ်ပန္ကစိတ္၀င္စားလ်က္ ရွိေပသည္။

ျမႏွင္းသူ (အေတြးအျမင္)
Arakan Times ,  RangonNewsDaily
kolatt(PBDN): 20.6.2013

No comments:

Post a Comment