 |
စရာ ေကာင္းေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လူသိအမ်ားဆံုး
သတင္းဌာနမ်ားအနက္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ Eleven Media Group ၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာသည္ Red-Army Team ဟု အမည္ေပးထားေသာ ဟက္ကာအဖြဲ႕၏ ၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္။
ထို႔ေနာက္ သီတင္းသံုးပတ္ခန္႔အၾကာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၄ ရက္ တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏
ေနာက္ထပ္လူသိမ်ားသည့္ သတင္းမီဒီယာတစ္ခုျဖစ္ေသာ The Voice Weekly ၏
ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ စာမ်က္ႏွာသည္လည္း Anonymous Myanmar အမည္ခံထားေသာ ဟက္ကာအဖြဲ႕၏
တုိက္ခုိက္ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံခဲ့ ရသည္။
အမည္မသိသူမ်ား၏ တုိက္ခိုက္မႈသည္ ထုိမွ်ႏွင့္မရပ္ေသး။ ေနာက္တစ္ရက္ျဖစ္ေသာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၅ ရက္တြင္ သူတို႔၏ တုိက္ခုိက္မႈကို ေနျပည္ေတာ္ဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္ၾကျပန္သည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္း ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ အထြတ္အထိပ္ေနရာဟု ျပ႒ာန္းထားေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ၏ သတင္းမွတ္တမ္း အမ်ားစု ထုတ္ျပန္ရာ သမၼတ႐ံုးအင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာသည္ပင္လွ်င္ ၎တုိ႔၏ သားေကာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရရွာသည္။
မည္သူမည္၀ါျဖစ္ေၾကာင္း တိတိက်က်မေျပာဆိုေသာ ၎တို႔၏ ေနာက္ထပ္ပစ္မွတ္မွာ မည္သူျဖစ္မည္လဲ။ ဘာေၾကာင့္ နာမည္ေက်ာ္ သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အဆင့္အျမင့္ဆံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ပစ္မွတ္ထားခဲ့သလဲ။ သူတို႔၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သူက ေထာက္ပံ့ကာ အစီအစဥ္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ေနသလဲ အစရွိသျဖင့္ ျမန္မာ့အင္တာနက္ သံုးစြဲသူမ်ားအၾကား ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္ေပၚလာေသာ္လည္း အေျဖက ခုခ်ိန္အထိ တိတိက်က် ထြက္ေပၚမလာေသးပါ။
သို႔ေသာ္ ယင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ပြင့္လင္းစျမန္မာ့လူ႔ေဘာင္၏ အင္တာနက္လံုၿခံဳေရးအတြက္ အခ်က္ေပးေခါင္း ေလာင္းျဖစ္ၿပီး အစုိးရႏွင့္ပါ၀င္ပတ္သက္သူမ်ား အားလံုးအေနျဖင့္ အနာဂတ္တြင္ ယင္းျပႆနာမ်ားကို မည္ကဲ့သုိ႔ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္ဆုိသည္ကုိ ေလးေလးနက္နက္ သံုးသပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ျပသလုိက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
မည္သည့္ အက်ိဳးအျမတ္ေၾကာင့္ သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံအတြက္ အေရးပါေသာ ဌာနမ်ား၏ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို တိုက္ခုိက္သူမ်ားက ပစ္မွတ္ထားသည္ကို တိတိက်က်ေျပာဆုိရန္ ခက္ခဲလွေသာ္လည္း ယင္းတုိက္ခုိက္မႈမ်ားမွာ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္မႈမ်ားရွိႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္မႈမ်ားလည္းရွိသည္။
ျမန္မာသတင္းဌာနေတြ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက တုိက္ခုိက္သူမ်ားရဲ႕ ပစ္မွတ္ျဖစ္ခဲ့လဲ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေရးသားထုတ္ေ၀ေသာ သတင္းဌာနကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး ေႏွာင့္ယွက္တုိက္ခုိက္မႈသည္ 7Day News ၏ ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈႏွင့္အတူ စတင္ခဲ့ၿပီး ယင္းေနာက္တြင္ ခပ္စိပ္စိပ္ျဖင့္ ႏွစ္စဥ္လုိလုိ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထုိစဥ္က ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာသတင္းဌာနမ်ားျဖစ္ေသာ မဇၥိ်မ၊ ဧရာ၀တီ၊ ဒီဗီြဘီ စသည့္ သတင္းဌာနမ်ား၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားသည္ ပစ္မွတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရသည္။
အလားတူ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္အတြင္း ခ႐ိုနီဟုေခါင္းစဥ္တပ္ကာ တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရသည့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားလည္းရွိၿပီး ဟက္ကာအဖြဲ႕တစ္ခုက ၎တို႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္စာရင္းကိုထုတ္ျပန္ရာတ
အဆုိပါ သတင္းဌာနမ်ား၏ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ား တုိက္ခိုက္ခံရမႈမ်ားသည္ ျပည္တြင္းတြင္ သတင္းအျဖစ္အပ်က္ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ပြားေနခ်ိန္မ်ားႏွင့္ တိုက္ဆုိင္ေလ့ရွိၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ နာဂစ္မုန္တုိင္းတိုက္ခတ္မႈအၿပီး
ဘယ္သူေတြက ဘာေၾကာင့္တုိက္ခုိက္မႈေတြ လုပ္ၾကတာလဲ
သတင္းဌာနမ်ားကို တုိက္ခုိက္မႈမွာ ပြင့္လင္းစ ျမန္မာ့စာနယ္ဇင္းေလာက၏ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္ကုိ တစ္ဖက္လွည့္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပည္တြင္းရွိ ျမန္မာသတင္းသမားမ်ားက သံုးသပ္ၾကသလုိ လူထုအၾကား မီဒီယာအေပၚ ယံုၾကည္မႈမ်ား က်ဆင္းေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္မႈမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။
The Voice Weekly ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြက အဆုိပါ တုိက္ခုိက္မႈမ်ားသည္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခုမွ စနစ္တက် ေလ့က်င့္သင္ၾကားထားေသာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။ ယင္းလုပ္ရပ္မ်ားသည္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလအတြင္း အထိနာခဲ့သူမ်ား၏ စနက္လည္းျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ခဲ့သည္။
“အကူးအေျပာင္းကာလမွာ အလြဲသံုးစားမႈေတြ မီဒီယာေၾကာင့္ေပၚလာတယ္။ မီဒီယာရဲ႕ ပြင့္လင္းလာမႈကုိ မလုိလားသူေတြက ခ်ဲ႕ကားအပုပ္ခ်တာေတြရွိတယ္” ဟု The Voice Weekly ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ဆုိသည္။
၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ သံဃာ့အေရးအခင္းမွ စတင္ၿပီး အနည္းဆံုးေလးႀကိမ္အထိ ေႏွာင့္ယွက္တိုက္ခုိက္ခံခဲ့ရေသာ
၎တို႔ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရဆုိလွ်င္ ေႏွာင့္ယွက္တုိက္ခိုက္သူမ်ားသည္
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို တိုက္ခုိက္တာက Professional ေတြလို႔ ယူဆတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ပမာဏအရမ္းႀကီးတယ္။ DDos နဲ႔ တုိက္ခုိက္တာ 2GB ကေန 4GB အထိ တိုက္ခိုက္ခံရဖူးတယ္။ အဲဒါက ကြန္ပ်ဴတာအလံုးေရ သန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ျဖစ္တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္းလုပ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အနည္းဆံုး အဖြဲ႕လုိက္ လုပ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္တာက တကယ့္ Professional ေတြဗ်” ဟု ၎က ဆုိသည္။
ျပႆနာမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အစိုးရ (သုိ႔မဟုတ္) အစုိးရႏွင့္ နီးကပ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခု၏စနက္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း စြပ္စြဲမႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ေခတ္မီနည္းပညာ မဆိုထားႏွင့္၊ အေျခခံပညာ မူလတန္းကိုပင္ ဆံုးခန္းတုိင္ေအာင္ တက္ေရာက္ႏုိင္သူ တစ္ေန႔တျခား နည္းပါးလာၿပီး တုိင္းျပည္လူဦးေရ၏ မဆုိသေလာက္ ပမာဏသာ အင္တာနက္ကို သံုးစြဲႏုိင္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ေသာ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာ သံုးစြဲတုိက္ခုိက္သူမွာ လက္ခ်ိဳးေရတြက္ႏုိင္ေသာ ပမာဏသာရွိေၾကာင္း နည္းပညာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကဆိုသည္။
တုိက္ခုိက္မႈမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အစိုးရရွိေနသည္ဆုိသည့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က ပယ္ခ်လုိက္သည္။ “ယခုအျဖစ္အပ်က္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် မသက္ဆုိင္ေၾကာင္း” ဧရာ၀တီသတင္းဌာနသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဥပေဒေၾကာင္းက တုိက္ခုိက္ခံရသူေတြကို ဘယ္လုိအကာအကြယ္ေပးထားလဲ
၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ျပ႒ာန္းခဲ့ေသာ အီလက္ထရြန္နစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရးဥပေဒတြင္ “မူလေပးပို႔သူႏွင့္ လက္ခံသူတို႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ကြန္ပ်ဴတာကြန္ရက္အတြင္း ဆက္သြယ္မႈတစ္ခုခုကို ၾကားျဖတ္ျခင္း၊ ဆက္သြယ္မႈတစ္ခုခုတြင္ ပါ၀င္သည့္ အခ်က္တစ္ရပ္ရပ္ကို အသံုးျပဳျခင္း (သုိ႔မဟုတ္) အျခားသူတစ္ဦးဦးကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္း” ကို က်ဴးလြန္ပါက အျမင့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ ေထာင္ဒဏ္ (၅)ႏွစ္အထိ က်ခံရႏုိင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဆိုပါဥပေဒသည္ ကြန္ရက္မ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္သူမ်ားအား ႐ံုးေတာ္သို႔ ေခၚေဆာင္လာႏုိင္ျခင္းထက္ အတိတ္ကာလတြင္ ဒီမိုကေရစီအေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားအား ကာလရွည္ၾကာ အက်ဥ္းခ်ခဲ့သည္ဟု နာမည္ဆိုးျဖင့္ ပုိမိုေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။
“ဒီဥပေဒက အရင္န၀တက သူ႔ရဲ႕လမ္းစဥ္ကုိ အကာအကြယ္ေပးဖုိ႔ လုပ္ထားတာ” ဟု ေရွ႕ေနဦးခင္ေဇာ္ (မရမ္းကုန္း) က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။
“အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ကုိ တစ္ခါသံုးရင္(၁၅)ႏွစ္၊ ကမၻာမွာ ဒီေလာက္ျပင္းထန္တဲ့ဥပေဒမရွိဘူး။
ဒီမိုကေရစီအေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားအား သံတုိင္ေနာက္ပို႔ခဲ့သည့္ အဆုိပါ ဥပေဒသည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံသားအားလံုး၏ အထြတ္အထိပ္ေနရာတြင္ရွိသည့္ သမၼတ႐ံုးအင္တာနက္စာမ်က္ႏွာကုိ ေႏွာင့္ယွက္သူမ်ားအား
႐ံုးေတာ္ေရွ႕ေမွာက္သို႔ မပို႔ေဆာင္ႏုိင္ေသးေခ်။
“ဒီဥပေဒက တကယ္တမ္းေတာ့ လူရယ္ခ်င္စရာ ဟာသတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အစိုးရက သူတို႔ကုိယ္တုိင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ ဒီျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူး” ဟု ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္ ဦးရဲျမတ္သူကေျပာသည္။
အခ်ိန္မီမတားဆီးႏုိင္ရင္ ဘာျဖစ္ လာႏုိင္လဲ
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အင္တာနက္အသံုးျပဳသူ တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းခန္႔ရွိေၾကာင္
ျပႆနာႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း နည္းပညာဆုိင္ရာပညာရွင္မ်ားက ဆုိသည္။
သို႔ေသာ္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္အတူ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တံခါးပိတ္စနစ္ က်င့္သံုးလာေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္တြင္ ကမၻာႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္မွာ အင္တာနက္သည္ အလြယ္ကူဆံုးႏွင့္ အထိေရာက္ဆံုး နည္းလမ္းမ်ားအနက္ တစ္ခုျဖစ္မည္ဟု ၎တုိ႔ကဆုိသည္။ အနာဂတ္တြင္ အြန္လုိင္းစနစ္သံုးမည့္ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရားလည္ပတ္ျခင္း၊ ေငြသြင္းေငြထုတ္မွအစ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္သြယ္မည့္ စနစ္မ်ားအတြက္ လံုၿခံဳေရးစိတ္ခ်ရန္မွာ နံပါတ္တစ္အေရးႀကီးလာမည္ျဖစ္ေၾကာ
ပြင့္လင္းစျမန္မာႏုိင္ငံ၏ မီဒီယာေလာကႏွင့္ အစိုးရသတင္းထုတ္ျပန္ရာ စာမ်က္ႏွာမ်ားအပါအ၀င္ တုိင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ အင္တာနက္လံုၿခံဳေရးအား ၿခိမ္းေျခာက္ေနသူမ်ားကုိ ႐ံုးေတာ္ေရွ႕သို႔ ပုိ႔ေဆာင္ရန္ အလွမ္းေ၀းေနဆဲျဖစ္ၿပီး ၎တို႔မည္သူ မည္၀ါဆုိသည္ကိုပင္ ထုတ္ေဖာ္ႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါ။
The Voice Weekly ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြကေတာ့ “ဆာဗာေနာက္ လုိက္ရင္ေတာ့ သိႏုိင္တယ္” ဟု ဆုိသည္။
အမည္မသိသူမ်ား၏ တုိက္ခိုက္မႈသည္ ထုိမွ်ႏွင့္မရပ္ေသး။ ေနာက္တစ္ရက္ျဖစ္ေသာ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၅ ရက္တြင္ သူတို႔၏ တုိက္ခုိက္မႈကို ေနျပည္ေတာ္ဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္ၾကျပန္သည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္း ပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ႏိုင္ငံသားအားလံုး၏ အထြတ္အထိပ္ေနရာဟု ျပ႒ာန္းထားေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတ၏ သတင္းမွတ္တမ္း အမ်ားစု ထုတ္ျပန္ရာ သမၼတ႐ံုးအင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာသည္ပင္လွ်င္ ၎တုိ႔၏ သားေကာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရရွာသည္။
မည္သူမည္၀ါျဖစ္ေၾကာင္း တိတိက်က်မေျပာဆိုေသာ ၎တို႔၏ ေနာက္ထပ္ပစ္မွတ္မွာ မည္သူျဖစ္မည္လဲ။ ဘာေၾကာင့္ နာမည္ေက်ာ္ သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အဆင့္အျမင့္ဆံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ပစ္မွတ္ထားခဲ့သလဲ။ သူတို႔၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သူက ေထာက္ပံ့ကာ အစီအစဥ္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ေနသလဲ အစရွိသျဖင့္ ျမန္မာ့အင္တာနက္ သံုးစြဲသူမ်ားအၾကား ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္ေပၚလာေသာ္လည္း အေျဖက ခုခ်ိန္အထိ တိတိက်က် ထြက္ေပၚမလာေသးပါ။
သို႔ေသာ္ ယင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ပြင့္လင္းစျမန္မာ့လူ႔ေဘာင္၏ အင္တာနက္လံုၿခံဳေရးအတြက္ အခ်က္ေပးေခါင္း ေလာင္းျဖစ္ၿပီး အစုိးရႏွင့္ပါ၀င္ပတ္သက္သူမ်ား အားလံုးအေနျဖင့္ အနာဂတ္တြင္ ယင္းျပႆနာမ်ားကို မည္ကဲ့သုိ႔ ကုိင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္ဆုိသည္ကုိ ေလးေလးနက္နက္ သံုးသပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ျပသလုိက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
မည္သည့္ အက်ိဳးအျမတ္ေၾကာင့္ သတင္းဌာနမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံအတြက္ အေရးပါေသာ ဌာနမ်ား၏ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို တိုက္ခုိက္သူမ်ားက ပစ္မွတ္ထားသည္ကို တိတိက်က်ေျပာဆုိရန္ ခက္ခဲလွေသာ္လည္း ယင္းတုိက္ခုိက္မႈမ်ားမွာ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္မႈမ်ားရွိႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္မႈမ်ားလည္းရွိသည္။
ျမန္မာသတင္းဌာနေတြ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက တုိက္ခုိက္သူမ်ားရဲ႕ ပစ္မွတ္ျဖစ္ခဲ့လဲ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေရးသားထုတ္ေ၀ေသာ သတင္းဌာနကို ပစ္မွတ္ထားၿပီး ေႏွာင့္ယွက္တုိက္ခုိက္မႈသည္ 7Day News ၏ ေလ့လာေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈႏွင့္အတူ စတင္ခဲ့ၿပီး ယင္းေနာက္တြင္ ခပ္စိပ္စိပ္ျဖင့္ ႏွစ္စဥ္လုိလုိ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထုိစဥ္က ျပည္ပအေျခစိုက္ ျမန္မာသတင္းဌာနမ်ားျဖစ္ေသာ မဇၥိ်မ၊ ဧရာ၀တီ၊ ဒီဗီြဘီ စသည့္ သတင္းဌာနမ်ား၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားသည္ ပစ္မွတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရသည္။
အလားတူ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္အတြင္း ခ႐ိုနီဟုေခါင္းစဥ္တပ္ကာ တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရသည့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားလည္းရွိၿပီး ဟက္ကာအဖြဲ႕တစ္ခုက ၎တို႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္စာရင္းကိုထုတ္ျပန္ရာတ
အဆုိပါ သတင္းဌာနမ်ား၏ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ား တုိက္ခိုက္ခံရမႈမ်ားသည္ ျပည္တြင္းတြင္ သတင္းအျဖစ္အပ်က္ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ပြားေနခ်ိန္မ်ားႏွင့္ တိုက္ဆုိင္ေလ့ရွိၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ နာဂစ္မုန္တုိင္းတိုက္ခတ္မႈအၿပီး
ဘယ္သူေတြက ဘာေၾကာင့္တုိက္ခုိက္မႈေတြ လုပ္ၾကတာလဲ
သတင္းဌာနမ်ားကို တုိက္ခုိက္မႈမွာ ပြင့္လင္းစ ျမန္မာ့စာနယ္ဇင္းေလာက၏ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိခြင့္ကုိ တစ္ဖက္လွည့္ျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပည္တြင္းရွိ ျမန္မာသတင္းသမားမ်ားက သံုးသပ္ၾကသလုိ လူထုအၾကား မီဒီယာအေပၚ ယံုၾကည္မႈမ်ား က်ဆင္းေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္မႈမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။
The Voice Weekly ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြက အဆုိပါ တုိက္ခုိက္မႈမ်ားသည္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခုမွ စနစ္တက် ေလ့က်င့္သင္ၾကားထားေသာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။ ယင္းလုပ္ရပ္မ်ားသည္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလအတြင္း အထိနာခဲ့သူမ်ား၏ စနက္လည္းျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ခဲ့သည္။
“အကူးအေျပာင္းကာလမွာ အလြဲသံုးစားမႈေတြ မီဒီယာေၾကာင့္ေပၚလာတယ္။ မီဒီယာရဲ႕ ပြင့္လင္းလာမႈကုိ မလုိလားသူေတြက ခ်ဲ႕ကားအပုပ္ခ်တာေတြရွိတယ္” ဟု The Voice Weekly ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က ဆုိသည္။
၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ သံဃာ့အေရးအခင္းမွ စတင္ၿပီး အနည္းဆံုးေလးႀကိမ္အထိ ေႏွာင့္ယွက္တိုက္ခုိက္ခံခဲ့ရေသာ
၎တို႔ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရဆုိလွ်င္ ေႏွာင့္ယွက္တုိက္ခိုက္သူမ်ားသည္
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို တိုက္ခုိက္တာက Professional ေတြလို႔ ယူဆတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ပမာဏအရမ္းႀကီးတယ္။ DDos နဲ႔ တုိက္ခုိက္တာ 2GB ကေန 4GB အထိ တိုက္ခိုက္ခံရဖူးတယ္။ အဲဒါက ကြန္ပ်ဴတာအလံုးေရ သန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ျဖစ္တာ။ အဲဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္းလုပ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အနည္းဆံုး အဖြဲ႕လုိက္ လုပ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္။ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္တာက တကယ့္ Professional ေတြဗ်” ဟု ၎က ဆုိသည္။
ျပႆနာမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အစိုးရ (သုိ႔မဟုတ္) အစုိးရႏွင့္ နီးကပ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုခု၏စနက္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း စြပ္စြဲမႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ေခတ္မီနည္းပညာ မဆိုထားႏွင့္၊ အေျခခံပညာ မူလတန္းကိုပင္ ဆံုးခန္းတုိင္ေအာင္ တက္ေရာက္ႏုိင္သူ တစ္ေန႔တျခား နည္းပါးလာၿပီး တုိင္းျပည္လူဦးေရ၏ မဆုိသေလာက္ ပမာဏသာ အင္တာနက္ကို သံုးစြဲႏုိင္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခုကဲ့သုိ႔ေသာ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာ သံုးစြဲတုိက္ခုိက္သူမွာ လက္ခ်ိဳးေရတြက္ႏုိင္ေသာ ပမာဏသာရွိေၾကာင္း နည္းပညာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကဆိုသည္။
တုိက္ခုိက္မႈမ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ အစိုးရရွိေနသည္ဆုိသည့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ားကို ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က ပယ္ခ်လုိက္သည္။ “ယခုအျဖစ္အပ်က္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် မသက္ဆုိင္ေၾကာင္း” ဧရာ၀တီသတင္းဌာနသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဥပေဒေၾကာင္းက တုိက္ခုိက္ခံရသူေတြကို ဘယ္လုိအကာအကြယ္ေပးထားလဲ
၂၀၀၄ ခုႏွစ္က ျပ႒ာန္းခဲ့ေသာ အီလက္ထရြန္နစ္ ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရးဥပေဒတြင္ “မူလေပးပို႔သူႏွင့္ လက္ခံသူတို႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ကြန္ပ်ဴတာကြန္ရက္အတြင္း ဆက္သြယ္မႈတစ္ခုခုကို ၾကားျဖတ္ျခင္း၊ ဆက္သြယ္မႈတစ္ခုခုတြင္ ပါ၀င္သည့္ အခ်က္တစ္ရပ္ရပ္ကို အသံုးျပဳျခင္း (သုိ႔မဟုတ္) အျခားသူတစ္ဦးဦးကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္း” ကို က်ဴးလြန္ပါက အျမင့္ဆံုးျပစ္ဒဏ္အျဖစ္ ေထာင္ဒဏ္ (၅)ႏွစ္အထိ က်ခံရႏုိင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဆိုပါဥပေဒသည္ ကြန္ရက္မ်ားကို ေႏွာင့္ယွက္သူမ်ားအား ႐ံုးေတာ္သို႔ ေခၚေဆာင္လာႏုိင္ျခင္းထက္ အတိတ္ကာလတြင္ ဒီမိုကေရစီအေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားအား ကာလရွည္ၾကာ အက်ဥ္းခ်ခဲ့သည္ဟု နာမည္ဆိုးျဖင့္ ပုိမိုေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။
“ဒီဥပေဒက အရင္န၀တက သူ႔ရဲ႕လမ္းစဥ္ကုိ အကာအကြယ္ေပးဖုိ႔ လုပ္ထားတာ” ဟု ေရွ႕ေနဦးခင္ေဇာ္ (မရမ္းကုန္း) က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။
“အီးေမးလ္တစ္ေစာင္ကုိ တစ္ခါသံုးရင္(၁၅)ႏွစ္၊ ကမၻာမွာ ဒီေလာက္ျပင္းထန္တဲ့ဥပေဒမရွိဘူး။
ဒီမိုကေရစီအေရး တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားအား သံတုိင္ေနာက္ပို႔ခဲ့သည့္ အဆုိပါ ဥပေဒသည္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ႏုိင္ငံသားအားလံုး၏ အထြတ္အထိပ္ေနရာတြင္ရွိသည့္ သမၼတ႐ံုးအင္တာနက္စာမ်က္ႏွာကုိ ေႏွာင့္ယွက္သူမ်ားအား
႐ံုးေတာ္ေရွ႕ေမွာက္သို႔ မပို႔ေဆာင္ႏုိင္ေသးေခ်။
“ဒီဥပေဒက တကယ္တမ္းေတာ့ လူရယ္ခ်င္စရာ ဟာသတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ အစိုးရက သူတို႔ကုိယ္တုိင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ ဒီျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူး” ဟု ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္ ဦးရဲျမတ္သူကေျပာသည္။
အခ်ိန္မီမတားဆီးႏုိင္ရင္ ဘာျဖစ္ လာႏုိင္လဲ
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အင္တာနက္အသံုးျပဳသူ တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းခန္႔ရွိေၾကာင္
ျပႆနာႀကီးႀကီးမားမား မျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း နည္းပညာဆုိင္ရာပညာရွင္မ်ားက ဆုိသည္။
သို႔ေသာ္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္အတူ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တံခါးပိတ္စနစ္ က်င့္သံုးလာေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အနာဂတ္တြင္ ကမၻာႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္မွာ အင္တာနက္သည္ အလြယ္ကူဆံုးႏွင့္ အထိေရာက္ဆံုး နည္းလမ္းမ်ားအနက္ တစ္ခုျဖစ္မည္ဟု ၎တုိ႔ကဆုိသည္။ အနာဂတ္တြင္ အြန္လုိင္းစနစ္သံုးမည့္ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရားလည္ပတ္ျခင္း၊ ေငြသြင္းေငြထုတ္မွအစ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္သြယ္မည့္ စနစ္မ်ားအတြက္ လံုၿခံဳေရးစိတ္ခ်ရန္မွာ နံပါတ္တစ္အေရးႀကီးလာမည္ျဖစ္ေၾကာ
ပြင့္လင္းစျမန္မာႏုိင္ငံ၏ မီဒီယာေလာကႏွင့္ အစိုးရသတင္းထုတ္ျပန္ရာ စာမ်က္ႏွာမ်ားအပါအ၀င္ တုိင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးသည့္ အင္တာနက္လံုၿခံဳေရးအား ၿခိမ္းေျခာက္ေနသူမ်ားကုိ ႐ံုးေတာ္ေရွ႕သို႔ ပုိ႔ေဆာင္ရန္ အလွမ္းေ၀းေနဆဲျဖစ္ၿပီး ၎တို႔မည္သူ မည္၀ါဆုိသည္ကိုပင္ ထုတ္ေဖာ္ႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါ။
The Voice Weekly ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္မင္းေဆြကေတာ့ “ဆာဗာေနာက္ လုိက္ရင္ေတာ့ သိႏုိင္တယ္” ဟု ဆုိသည္။
RND: 21.2.2013
No comments:
Post a Comment