ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္
ကရင္ျပည္နယ္၊ သံေတာင္ေျမာက္ပိုင္း လိပ္သိုၿမိဳ႕နယ္ခြဲ ေသာက္ေရခပ္(၁)
ေက်းရြာသည္ လမ္းပန္းဆက္
သြယ္ေရး ခက္ခဲသ ျဖင့္ အေရးေပၚက်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ား
ျဖစ္ေပၚလာပါက အခ်ိန္မွီ မကုသႏိုင္မည္
ကို ေဒသခံ ရြာသားမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾက
သည္။ ၎ေက်းရြာ ရပ္ကြက္(၁)တြင္
ေနထိုင္သူ ေစာစိုင္းေနထြန္းကက်ေနာ္တို႔ရြာက လူေတြက ေနထိုင္မေကာင္း
ရင္
ၿမိဳ႕မွာသြားကု ရတယ္။ ရြာမွာက ေဆးေပးခန္းပဲ ရွိတယ္ေလ။ ကေလးေတြ ဖ်ားတာ၊
အမ်ဳိးသမီးေတြ မီးမ
ဖြားႏုိင္တာဆို ရြာမွာကုမရေတာ့ အနီး ဆံုး ေတာင္ၿမိဳ႕က
ေဆး႐ံုကို သြားၾကရတယ္။ လူနာအခ်ိန္မွီ မေရာက္ ရင္လည္း ၿမိဳ႕က ေဆးဆရာမေတြက
ဆူတယ္။ ဒါေပမဲ့ သြားလာေရးက ခက္ခဲတာကိုး”ဟု ေကအိုင္စီသို႔
ေျပာသည္။
ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာသည္ပဲခူးတိုင္း၊ ေတာင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ၅၂မိုင္ကြာေ၀းၿပီး ေတာင္ကုန္းကို ပတ္၍ ေဖာက္
ထားေသာ ေျမ၊ ေက်ာက္ခဲမ်ား ထူထပ္သည့္
လမ္းကို အသံုးျပဳကာ သြားလာရသျဖင့္ အေရးေပၚလူနာမ်ား
အတြက္
အႏၱရာယ္ရွိႏုိင္သည့္အျပင္ သြားလာေရးႏွင့္ ေဆးကုသစရိတ္ အကုန္အက်မ်ားလြန္းသည္ဟု သူက
ဆက္ေျပာသည္။
“အခုဆို ေဆာင္းတြင္းမို႔
ငွက္ဖ်ားေပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးအေအးမိရင္ ေတာ္႐ံုနဲ႔ မေပ်ာက္ဘူး။
ေတာင္ၿမိဳ႕ကိုသြားရင္ ကုန္တင္ကားလိုမ်ဳိး နဲ႔ မနက္ ၈နာရီထြက္ရင္ ၁၁နာရီမွ
ေရာက္တယ္။ လမ္းမေကာင္းေတာ့ ၾကာတယ္ေလ။ လိြဳင္ေကာ္ဘက္က သြားမယ္ဆိုရင္ ကားခက
၆၀၀၀။ မနက္ရြာကထြက္ရင္ ညေနမွေရာက္တယ္။ မိုးတြင္း
ဆို ဘယ္ကိုမွ
မသြားႏုိင္ၾကဘူး”ဟု ေစာစိုင္းေနထြန္းက ေျပာသည္။
ထိုေဒသတြင္
က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကူညီေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မရွိေသးေသာ္လည္းအစိုးရမဟုတ္ေသာ
အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ေမတၱာ၊ ေတာင္ဂ႐ုဏာ
အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ကယန္းျပည္သစ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရ း
စေသာ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး သင္တန္းမ်ား ပို႔ခ်ေပးသည့္အဖြဲ႔မ်ားက
ေက်းရြာေဆးေပးခန္းတြင္ ေဒသ
ခံမ်ား လိုအပ္သည့္ ေဆး၀ါးကူညီမႈႏွင့္ က်န္းမာေရး
ပညာေပးမႈ အနည္းငယ္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့
သည့္အတြက္
လံုေလာက္မႈမရွိေၾကာင္း ရြာခံမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
ေသာက္ေရခပ္ရြာသည္
ကယားျပည္နယ္ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္စပ္ၾကားတြင္ တည္ရွိၿပီး
လမ္းပန္းဆက္သြယ္
ေရးခက္ခဲေသာ ေက်း လက္ေဒသျဖစ္၍ မိမိအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအေနျဖင့္
ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အား
နည္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႕မ်ားအျပင္ ေက်းရြာလူထုပါပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ပါမွတိုးတက္
မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကယန္းျပည္သစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီမွ
လက္ေထာက္တာ၀န္ခံ ဦးခင္ေမာင္ထြန္းက
ေျပာသည္။
သြားလာေရးအျပင္
နယ္ေျမေဒသအေနအထားေၾကာင့္ဆက္သြယ္ေရးအရဖုန္းလိုင္းမရသျဖင့္ ေတာေတာင္
လွ်ဳိေျမာင္ထဲတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားမွာ ၁၅မိနစ္ခန္႔ ဆိုင္ကယ္စီးသြားကာ
ေတာင္ေပၚသို႔တက္၍ ဖုန္းဆက္ၾကရ
သျဖင့္ က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕တဲ့မည္ကို စိုး
ရိမ္မႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္။
ယင္းသို႔ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး
ခက္ခဲျခင္းေၾကာင့္ ေသာက္ေရခပ္(၁) ဆည္တည္ေဆာက္ရန္ လာေရာက္
ၾကည့္႐ႈၾကသူမ်ား
ရွိေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ တစုံတရာ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ မရွိေသးေၾကာင္း သိရ
သည္။
ကရင္ႏွင့္ ကယန္းလူမ်ဳိး အမ်ားစု အိမ္ေထာင္စု ၁၈၀ေက်ာ္ေနထိုင္သည့္
ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာတြင္ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဖာလာ၊ ေကာ္ဖီ၊
ျငဳပ္ႏွင့္ ဓညင္းသီးမ်ား စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ၾကရၿပီး ထို
ရြာႏွင့္
အနီးတ၀ိုက္ရွိ ေတာင္ေပၚေက်းရြာ မ်ားမွာလည္း လက္ရွိအခ်ိန္ထိတေနရာမွတေနရာသို႔ ေျခလ်င္ျဖင့္
သာ သြားလာၾကရသည္။
KIC
(Karen Information Center)
ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္
ကရင္ျပည္နယ္၊ သံေတာင္ေျမာက္ပိုင္း လိပ္သိုၿမိဳ႕နယ္ခြဲ ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာသည္ လမ္းပန္းဆက္
သြယ္ေရး ခက္ခဲသ ျဖင့္ အေရးေပၚက်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ား
ျဖစ္ေပၚလာပါက အခ်ိန္မွီ မကုသႏိုင္မည္
ကို ေဒသခံ ရြာသားမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾက
သည္။ ၎ေက်းရြာ ရပ္ကြက္(၁)တြင္
ေနထိုင္သူ ေစာစိုင္းေနထြန္းကက်ေနာ္တို႔ရြာက လူေတြက ေနထိုင္မေကာင္း
ရင္
ၿမိဳ႕မွာသြားကု ရတယ္။ ရြာမွာက ေဆးေပးခန္းပဲ ရွိတယ္ေလ။ ကေလးေတြ ဖ်ားတာ၊
အမ်ဳိးသမီးေတြ မီးမ
ဖြားႏုိင္တာဆို ရြာမွာကုမရေတာ့ အနီး ဆံုး ေတာင္ၿမိဳ႕က
ေဆး႐ံုကို သြားၾကရတယ္။ လူနာအခ်ိန္မွီ မေရာက္ ရင္လည္း ၿမိဳ႕က ေဆးဆရာမေတြက
ဆူတယ္။ ဒါေပမဲ့ သြားလာေရးက ခက္ခဲတာကိုး”ဟု ေကအိုင္စီသို႔
ေျပာသည္။
ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာသည္ပဲခူးတိုင္း၊ ေတာင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ၅၂မိုင္ကြာေ၀းၿပီး ေတာင္ကုန္းကို ပတ္၍ ေဖာက္
ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာသည္ပဲခူးတိုင္း၊ ေတာင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ၅၂မိုင္ကြာေ၀းၿပီး ေတာင္ကုန္းကို ပတ္၍ ေဖာက္
ထားေသာ ေျမ၊ ေက်ာက္ခဲမ်ား ထူထပ္သည့္
လမ္းကို အသံုးျပဳကာ သြားလာရသျဖင့္ အေရးေပၚလူနာမ်ား
အတြက္
အႏၱရာယ္ရွိႏုိင္သည့္အျပင္ သြားလာေရးႏွင့္ ေဆးကုသစရိတ္ အကုန္အက်မ်ားလြန္းသည္ဟု သူက
ဆက္ေျပာသည္။
“အခုဆို ေဆာင္းတြင္းမို႔ ငွက္ဖ်ားေပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးအေအးမိရင္ ေတာ္႐ံုနဲ႔ မေပ်ာက္ဘူး။ ေတာင္ၿမိဳ႕ကိုသြားရင္ ကုန္တင္ကားလိုမ်ဳိး နဲ႔ မနက္ ၈နာရီထြက္ရင္ ၁၁နာရီမွ ေရာက္တယ္။ လမ္းမေကာင္းေတာ့ ၾကာတယ္ေလ။ လိြဳင္ေကာ္ဘက္က သြားမယ္ဆိုရင္ ကားခက ၆၀၀၀။ မနက္ရြာကထြက္ရင္ ညေနမွေရာက္တယ္။ မိုးတြင္း
“အခုဆို ေဆာင္းတြင္းမို႔ ငွက္ဖ်ားေပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးအေအးမိရင္ ေတာ္႐ံုနဲ႔ မေပ်ာက္ဘူး။ ေတာင္ၿမိဳ႕ကိုသြားရင္ ကုန္တင္ကားလိုမ်ဳိး နဲ႔ မနက္ ၈နာရီထြက္ရင္ ၁၁နာရီမွ ေရာက္တယ္။ လမ္းမေကာင္းေတာ့ ၾကာတယ္ေလ။ လိြဳင္ေကာ္ဘက္က သြားမယ္ဆိုရင္ ကားခက ၆၀၀၀။ မနက္ရြာကထြက္ရင္ ညေနမွေရာက္တယ္။ မိုးတြင္း
ဆို ဘယ္ကိုမွ
မသြားႏုိင္ၾကဘူး”ဟု ေစာစိုင္းေနထြန္းက ေျပာသည္။
ထိုေဒသတြင္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကူညီေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မရွိေသးေသာ္လည္းအစိုးရမဟုတ္ေသာ
ထိုေဒသတြင္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကူညီေပးသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား မရွိေသးေသာ္လည္းအစိုးရမဟုတ္ေသာ
အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ေမတၱာ၊ ေတာင္ဂ႐ုဏာ
အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ကယန္းျပည္သစ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရ း
စေသာ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး သင္တန္းမ်ား ပို႔ခ်ေပးသည့္အဖြဲ႔မ်ားက
ေက်းရြာေဆးေပးခန္းတြင္ ေဒသ
ခံမ်ား လိုအပ္သည့္ ေဆး၀ါးကူညီမႈႏွင့္ က်န္းမာေရး
ပညာေပးမႈ အနည္းငယ္ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့
သည့္အတြက္
လံုေလာက္မႈမရွိေၾကာင္း ရြာခံမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။
ေသာက္ေရခပ္ရြာသည္ ကယားျပည္နယ္ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္စပ္ၾကားတြင္ တည္ရွိၿပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္
ေသာက္ေရခပ္ရြာသည္ ကယားျပည္နယ္ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္စပ္ၾကားတြင္ တည္ရွိၿပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္
ေရးခက္ခဲေသာ ေက်း လက္ေဒသျဖစ္၍ မိမိအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအေနျဖင့္
ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အား
နည္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္အဲန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႕မ်ားအျပင္ ေက်းရြာလူထုပါပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ပါမွတိုးတက္
မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကယန္းျပည္သစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီမွ
လက္ေထာက္တာ၀န္ခံ ဦးခင္ေမာင္ထြန္းက
ေျပာသည္။
သြားလာေရးအျပင္ နယ္ေျမေဒသအေနအထားေၾကာင့္ဆက္သြယ္ေရးအရဖုန္းလိုင္းမရသျဖင့္ ေတာေတာင္
သြားလာေရးအျပင္ နယ္ေျမေဒသအေနအထားေၾကာင့္ဆက္သြယ္ေရးအရဖုန္းလိုင္းမရသျဖင့္ ေတာေတာင္
လွ်ဳိေျမာင္ထဲတြင္ ေနထိုင္သူမ်ားမွာ ၁၅မိနစ္ခန္႔ ဆိုင္ကယ္စီးသြားကာ
ေတာင္ေပၚသို႔တက္၍ ဖုန္းဆက္ၾကရ
သျဖင့္ က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕တဲ့မည္ကို စိုး
ရိမ္မႈမ်ား ျဖစ္ေနသည္။
ယင္းသို႔ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲျခင္းေၾကာင့္ ေသာက္ေရခပ္(၁) ဆည္တည္ေဆာက္ရန္ လာေရာက္
ယင္းသို႔ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲျခင္းေၾကာင့္ ေသာက္ေရခပ္(၁) ဆည္တည္ေဆာက္ရန္ လာေရာက္
ၾကည့္႐ႈၾကသူမ်ား
ရွိေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ တစုံတရာ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ မရွိေသးေၾကာင္း သိရ
သည္။
ကရင္ႏွင့္ ကယန္းလူမ်ဳိး အမ်ားစု အိမ္ေထာင္စု ၁၈၀ေက်ာ္ေနထိုင္သည့္ ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာတြင္ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဖာလာ၊ ေကာ္ဖီ၊ ျငဳပ္ႏွင့္ ဓညင္းသီးမ်ား စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ၾကရၿပီး ထို
ကရင္ႏွင့္ ကယန္းလူမ်ဳိး အမ်ားစု အိမ္ေထာင္စု ၁၈၀ေက်ာ္ေနထိုင္သည့္ ေသာက္ေရခပ္(၁) ေက်းရြာတြင္ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဖာလာ၊ ေကာ္ဖီ၊ ျငဳပ္ႏွင့္ ဓညင္းသီးမ်ား စိုက္ပ်ဳိးလုပ္ကိုင္ၾကရၿပီး ထို
ရြာႏွင့္
အနီးတ၀ိုက္ရွိ ေတာင္ေပၚေက်းရြာ မ်ားမွာလည္း လက္ရွိအခ်ိန္ထိတေနရာမွတေနရာသို႔ ေျခလ်င္ျဖင့္
သာ သြားလာၾကရသည္။
KIC
(Karen Information Center)
No comments:
Post a Comment