မုန္႔ျပားသလပ္ ေရာင္း ရာကေန ကမၻာ့စံျပ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လာတဲ့သူ

Anand kumar အမည္ရ သခၤ်ာဆရာ

တြက္ခ်က္ျခင္းကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အထံုဝါသနာပါျပီး အတန္းပညာ အဆင့္တိုင္းမွာ သခၤ်ာ အမွတ္

အမ်ားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။တကၠသိုလ္မွာလည္း သခၤ်ာဘာသာရပ္ အထူးျပဳျပီးတက္ေရာက္ရာဘြဲ႔ရေအာင္ျမင္

ခဲ့ပါတယ္။

Anand ရဲ ႔ရည္မွန္းခ်က္က ကမၻာေက်ာ္ သခၤ်ာ ပညာရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္ 

ကိန္းဘရိတ္ခ်္ တကၠသိုလ္ကို ဆက္ေလွ်ာက္ပါတယ္။Number Theory (Mathematical Spectrum , Mathe

matical Gazette) အစရွိသျဖင္ ကိုယ္တိုင္ဖန္ တီးျပီးေလွ်ာက္လႊာမွာသူ႔ အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့ပါ

တယ္။ သူ႔ရဲ ႔အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ ကိန္းဘရိတ္ခ်္တကၠသိုလ္မွာ တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ေပး လိုက္ပါတယ္။

ဝမ္းသာလို႔မဆံုးတဲ့ Anand ဟာ ဖခင္နဲ႔ တိုင္ပင္ပါတယ္။ Anand တို႔ မိသားစုဟာ ဆင္းရဲပါတယ္။ တကၠသိုလ္ ဆက္တက္ဖို႔ ေငြမရွိျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိႏိၵယႏိုင္ငံတစ္ဝန္း ဆပြန္ဆာေပးမယ့္ သူ တစ္ေယာက္

ေယာက္ မ်ား ေတြ႔မယ္ဆုိတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ လိုက္ရွာပါတယ္။ ကူညီမယ့္သူ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တကၠသိုလ္ဆက္တက္မယ့္အိပ္မက္ကို အဆံုးရွံုးခံလိုက္ရပါတယ္။ အေဖျဖစ္သူကလည္း ကြယ္လြန္သြားတဲ့

အတြက္ တကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ျဖစ္ဖို႔ ၾကိမ္းေသသြားပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အေမနဲ႔အတူ မုန္႔ျပားသလပ္ ေရာင္းတဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္ကိုင္ ပါေတာ့တယ္။ အပုိဝင္ေငြရရန္အ

တြက္ လည္းကေလးေတြကို သခၤ်ာသင္ေပးပါတယ္။မုန္႔ျပားသလပ္ ေရာင္းတဲ့ရထားဘူတာဆီ ေရာက္ေအာင္

သြားရတဲ့ ခရီးက၆ နာရီၾကာပါတယ္။ သူ႔မွာ သိပ္အခ်ိန္မရပါဘူး။ လမ္းခရီးမွာ တကၠသိုလ္စာၾကည့္တိုက္တစ္

ခုရွိပါတယ္။တစ္ရက္ကို နာရီပိုင္းမွ်အခ်ိန္ေပးျပီး ေန႔စဥ္ ပံုမွန္ သခၤ်ာနဲ႔ ဆိုင္တဲ့စာအုပ္ေတြ ရွာဖတ္ပါတယ္

။စေန၊ တနဂၤေႏြ က်ေတာ့ သူေနတဲ့ ျမိဳ ႔ငယ္တြင္းက စာၾကည့္တိုက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သြားျပီး ရွာဖတ္ပါ

တယ္။

ေနာက္ေတာ့ စိတ္ကူးတစ္ခု ရလာျပီး ရပ္ကြက္ထဲက အခန္းက်ဥ္းတစ္ခုကို တစ္လ အိႏၵိယရူပီ ၅၀၀ နဲ႔ ငွား

ရမ္းျပီးကိုယ္ပိုင္ သိပၸံေက်ာင္းတစ္ခု ဖြင့္ပါတယ္။ ေက်ာင္းကို Ramanujam School of Mathematic (RSM) လို႔ အမည္ေပးထားပါတယ္။ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ပဲ ေက်ာင္းသား ႏွစ္ေယာက္ ကေန ၃၆ အထိတိုးလာပါတယ္။ သံုးႏွစ္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းသား ဦးေရ ၅၀၀ အထိရွိလာပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းေရာက္

 ေတာ့ ဆင္းရဲသားမ်ားအတြက္ ကူညီဖို႔ စိတ္ကူးရလာပါတယ္။

လခမ်ားမ်ားေပးမွ တက္ႏိုင္မယ့္ သင္တန္းေက်ာင္း မတက္ႏိုင္ တဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေခၚယူျပီး သင္ၾကား

ေပးပါတယ္။၂၀၀၃ ခုႏွစ္က စတင္လို႔ Super 30 ပရိုဂရမ္ စတင္ေပးပါတယ္။ Super 30 ဆုိတာ ေက်ာင္းရဲ ႔ သခၤ်ာအေတာ္ဆံုးေက်ာင္းသား ၃၀ ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္း ၃၀ထဲမွာ သူေတာင္းစား၊ အိမ္ေျခမဲ့၊ အမွိုက္ေကာက္

သမား အစရွိသျဖင့္ ဆင္းရဲႏွံုခ်ာတဲ့ ကေလးေတြေတာင္ ပါဝင္လာပါတယ္။ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပဲ သူေမြးထုတ္

ေပးတဲ့ စူပါ ၃၀ ဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ ႔ အေတာ္ဆံုး သခၤ်ာေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ လူတန္းစားကြာ

ဟေပမယ့္ ဥာဏ္ရည္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ အိႏၵိယတို႔ ျမင့္မားတယ္ဆုိတာကို Anand မွ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ

တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ယင္း စူပါ ၃၀ ဟာ ကမၻာ့ သခၤ်ာအေတာ္ဆံုး စာရင္းေတြ အထိေတာင္ ပါဝင္လာပါ

တယ္။

ဒါေၾကာင့္ သူ စစ္ေပးတဲ့ စူပါ ၃၀ စာေမးပြဲကို ဝင္ေရာက္ေျဖဆုိသူဟာ ၅၀၀၀ နဲ႔အထက္အထိ ရွိလာပါတယ္။

သူေမြးထုတ္ေပးတဲ့ ကေလးအားလံုးကို အိႏၵိယ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ရေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးပါတယ္။

စူပါ ၃၀ စာရင္းမပါလည္း သင္ေပးသမွ်ေက်ာင္းသားတိုင္းကို အိႏၵိယရဲ ႔အေကာင္း ဆံုး တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ အမ်ားစုေရာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အိႏၵိယျပည္တြင္းရွိ အစိုးရတကၠသိုလ္နဲ႔ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းမ်ားက သူ႔ကုိ လက္တြဲလုပ္ကိုင္ဖို႔ဖိတ္

ေခၚပါတယ္။ သူ ျငင္းဆန္ခဲ့ျပီး သူ႔ရဲ ႔ေက်ာင္းမွာပဲ ဆက္လက္သင္ၾကားပါတယ္။ လူဦးေရတိုးလာတဲ့အတြက္ အခန္းခ်ဲ ႔ရျပီး ဒီအတြက္အျခား အလုပ္ေတြပုိလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆင္းရဲသားအမ်ားစုကို သင္ေပးရတဲ့အတြက္ လ

ခ မယူပါဘူး။ လူတန္းစားေပါင္းစံုတက္ေရာက္လာတဲ့အတြက္ အခ်ိဳ ႔ကို အိႏၵိယမွာ အသက္သာဆံုး လခနဲ႔ သင္ၾကားေပးပါတယ္။

သူ႔ရဲ ႔ထူးျခားတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကိန္းဘရိတ္ခ်္တကၠသိုလ္ ဟာ ေက်ာင္းကုိတက္ေရာက္ဖုိဖိတ္

ေခၚေပမယ့္ Anand ျငင္းဆန္လုိက္ ပါတယ္။ အျခား ဥေရာ ႏိုင္ငံၾကီးမွ ပုဂၢလိကအစိုးရေက်ာင္းမ်ားလည္း သူ႔

ကုိ ဖိတ္ေခၚေပမ့္ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ သူသင္ၾကားေပးတဲ့ ေက်ာင္းဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ က အေျခခံလူတန္းစား မ်ားအတြက္ေကာ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစ တာမို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

BBC, Newsweek , Time တို႔မွ လာေရာက္အင္တာဗ်ဴးမွုမ်ား ျပဳလုပ္ပါ တယ္။ အေမရိကန္ သမၼတအုိဘားမား

ကိုယ္တိုင္Anand ရဲ ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ေလးစားျပီး သဝန္လႊာမ်ားေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။ အကူအညီ လိုအပ္ရင္ အ

ခ်ိန္မေရြးေတာင္းႏိုင္တယ္လို႔ ဆုိထားေပမယ့္ Anand မယူခဲ့ပါဘူး။စူပါ ၃၀ စာရင္းဝင္ ေက်ာင္းသားမ်ားထံ

လည္း သမၼတအုိဘားမား မွ ဂုဏ္ျပဳ စာလႊာမ်ား ေပးပို႔ခဲ့ပါတယ္။Discovery ရုပ္သံလွိုင္းမွလည္း Anand ရဲ 

႔ေက်ာင္းကို တစ္နာရီစာ ပရိုဂရမ္ရိုက္ကူးျပီး ထုတ္လြင့္ျပသခဲ့ပါတယ္။

သူဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးတဲ့ေက်ာင္းဟာလည္း ကမၻာ့ ေရွ ႔ေဆာင္ လမ္းျပ ေက်ာင္း ၄ခုစာရင္းမွာ ပါဝင္လာခဲ့

ပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ဟာလည္း Time မဂၢဇင္းမွာ ေရွ ႔ေဆာင္လမ္းျပ ပုဂၢိဳလ္ ၁၀၀ စာရင္းမွာ ပါဝင္လာ ခဲ့ပါ

တယ္။ဧျပီလ ၂၀၁၁ မွာေတာ့ ဥေရာပ Focus မဂၢဇင္းက Anand ကို ကမၻာ့ စံျပပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးလို႔ ဂုဏ္ျပဳသတ္

မွတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။အိႏိၵယအဆိုးရ မွလည္း အျမင့္ဆံုး လူမူထူးခြ်န္ဆုမ်ား ခ်ီးျမင့္ခဲ့ပါတယ္။

ကိန္းဘရိတ္ခ်္ တကၠသိုလ္တက္ခြင့္ဆံုးရွံုးခဲ့ရျပီး မုန္႔ျပားသလပ္ ေရာင္း ရာကေန ကမၻာ့စံျပ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လာတဲ့

Anand kumar ဟာ သာမန္ အရပ္သားတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ ပညာအရည္အခ်င္းကို တစ္နည္း မ

ဟုတ္ တစ္နည္းနဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ျပသႏိုင္တဲ့အတြက္ ကမၻာက စံထားရတဲ့ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ျဖစ္လာပါတယ္။စာဖတ္

သူတို႔လည္း ဒီလုိ ပုဂၢိဳလ္ တို႔အေၾကာင္းကို ေလ့လာဖတ္ရွုျပီး အားတက္လာေစရန္ဆႏၵနဲ႔ ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပ

ေပးလိုက္ရပါတယ္။
 

Innewsmyanmar(Blog)