အခုတစ္ေလာအိမ္က ကေလး ေတြက Hip Hop သစ သီခ်င္းေ တြ နား ေထာင္ၾကလို႔ သမီးတို႔က
ဘာေၾကာင့္ ဒီ Hip Hop သီခ်င္းေတြႀကိဳက္ တာလဲ ေမးလိုက္ေတာ့၊ သူတို႔ေလးေတြက
သီခ်င္းဆို တာအျပင္ ဆိုသူမ်ားရဲ့ လႈပ္ရွားမႈကို ႀကိဳက္ေၾကာင္း ေျဖၾကပါတယ္။
ဟုတ္မွာပါ။
သူေခတ္နဲ႔ သူလုိက္ၿပီး သီခ်င္း နဲ႔
အဆိုေတာ္ေတြကတာ၊ ခုန္တာ၊ လႈပ္ရွား တာေတြကို ႀကိဳက္စၿမဲပါ။ ကြၽန္မတို႔ေခတ္က
Rock and Roll ဘုရင္လို႔ တင္စားေခၚခဲ့ၾကတဲ့ Elvis Presley ကို
ႀကိဳက္ခဲ့ၾကတာကို မွတ္မိေနပါေသးတယ္။
သူ႔ေခတ္ၿပီးသြားေတာ့ Pop King ဆိုၿပီး ထင္ရွားတဲ့ Michael Jackson က
ေပၚလာခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ လူအမ်ားက သီခ်င္းနဲ႔ လႈပ္ရွားမႈကို
ႀကိဳက္စၿမဲပါ။
သီခ်င္းနဲ႔ အကအေၾကာင္းေတြးမိရင္း
ကြၽန္္မအလုပ္တာဝန္နဲ႔ ဗီယက္ နမ္၊ ဟိုင္ႏြမ္းၿမိဳ႕မွာ ရွိစဥ္က ျပန္လည္
ဆံုေတြ႕ခဲ႔ရတဲ့ ဂ်ပန္အမ်ိဳးသမီး သူငယ္ ခ်င္း Juniကို
မ်က္စိထဲျမင္မိသြားပါတယ္။
တစ္ေန႔ ဟိုင္ႏြမ္းၿမိဳ႕ထဲမွာ
Juni ကို ကြၽန္မေတြ႔လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ျဖဳန္းခနဲ မမွတ္မိပါဘူး၊ လွမ္းလွမ္းက
စျမင္ကတည္းက ကြၽန္မစိတ္ထဲမွာ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနတာပါ။ သူ႔ကိုအရင္ ကြၽန္မသိခဲ့စဥ္က
Juni က ဝဝကစ္ကစ္ လံုးလံုးေလးနဲ႔ အင္မတန္သြက္လက္ၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းသူပါ။
အခုေတာ့ သူက ဒီလို မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ပိန္ပိန္ သြယ္သြယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အနားေရာက္ေတာ့ Juni ကစၿပီး ''ခင္ တို႔ကို မမွတ္မိဘူးလား၊ အရင္
လာအိုမွာ တုန္းက သိခဲ့ၾကတာ ေလ'' လို႔ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ သူ႔အသံ ၾကားလိုက္မွ
ကြၽန္မ Juni ကို မွတ္မိသြား ပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္မက
အားရက္မို႔ အေတာ္ ျဖစ္သြားၿပီး Juni ကလဲ အားေၾကာင္း ေျပာတာနဲ႔
ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ အနီးအနားရွိ ေကာ္ဖီဆိုင္ကို သြား လိုက္ၾကပါတယ္။
ကြၽန္မတို႔ၾကာၾကာစကားေျပာခ်င္တာေၾကာင့္ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာေကာင္းမယ့္ေနရာ ကို ေရြးၿပီး၊
ႏွစ္ေယာက္သား ထုိင္လုိက္ၾကတယ္။ ဆုိင္က
ေကာ္ဖီအျပင္ မုန္႔ေတြကပါ နာမည္ႀကီးဆိုေတာ့ ကြၽန္မတို႔ မုန္႔ႏွစ္မ်ိဳး၊
သံုးမ်ိဳးမွာျဖစ္သြားတယ္။
သူကငယ္ငယ္ကတည္းကၿငိမ္ၿငိမ္မေနဘဲအၿမဲလႈပ္ရွားေနတတ္သူဆိုေတာ့ဘဲေလး-Balletအက ကိုေလးငါး
ႏွစ္ေလာက္ သင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ အပ်ိဳျဖစ္လာေတာ့ ေခတ္စား ေနတဲ့ Rock and
Roll တို႔ Cha Cha Cha တို႔ကို ကျပန္သတဲ့။ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ စာမ်ားၿပီး
သိပ္မကျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။
အလုပ္ထဲဝင္ေတာ့
အမ်ားလုပ္ၾကတဲ့ အဲဒီေခတ္က သိပ္ေခတ္စား ခဲ့တဲ့ Aerobic ကိုယ္လက္လႈပ္ရွား
မႈကို မနက္ Video တိတ္ေခြဖြင့္ၿပီး TV ေရွ႕မွာ ၾကည့္ၿပီး လုပ္ခဲ့ရေသး
တယ္တဲ့။
႐ံုးအားရက္ေတြမွာ ပန္းၿခံထဲသြားၿပီး အမ်ားနဲ႔အတူ စင္ျမင့္ေပၚက လုပ္ျပေနတဲ့သူကိုၾကည့္ၿပီး လုိက္လုပ္ ရေသး တာလဲရွိေသး။
အဲဒီဟာမ်ိဳး ႐ိုးသြားေတာ့တစ္ခါ တ႐ုတ္႐ိုးရာ ျဖည္းျဖည္း ေႏွးေႏွး
လႈပ္ရွားရတဲ့ Tai Chi ကို ေခတ္နဲ႔ အမီတို႔ ဆက္လုပ္ေသးတယ္။အဲဒီေနာက္ေတာ့တရားအားထုတ္တဲ့က်င့္စဥ္တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့yogaကို က်န္းမာေရးအ
တြက္ေလ့က်င့္ခန္း အျဖစ္ လုပ္လာေတာ့လဲ ထံုးစံအတုိင္း တို႔ဝင္ႏႊဲလုိက္တာေပါ့။
အဲဒါက်ေတာ့ ဆရာဝန္က အဆင္မသင့္ရင္အ႐ိုးေတြအေၾကာေတြဒဏ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုလို႔ေၾကာက္ၿပီး ဆက္မလုပ္ဘဲ ျဖတ္လုိက္တယ္
ေလ။
ေနာက္ယူနီဆက္မွာအလုပ္ဝင္လုပ္ေတာ့မၾကာခဏခရီးထြက္ခဲ့ရတယ္။ဟိုတုိင္းျပည္ေျပာင္း၊ဒီ တိုင္းျပည္
ေၿပာင္းနဲ႔ အလုပ္ေတြက မ်ားလာၿပီး
ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈနည္း လာေတာ့တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ခင့္ကို သိခါစ
လာအိုမွာတုန္းက ဝေနတာေပါ့ သူငယ္ခ်င္းလို႔ ရွင္းျပပါတယ္။
အသက္ေလးကလဲရလာေတာ့က်န္းမာေရးကိုပိုဂ႐ုစိုက္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္
ေရာက္တဲ့ႏိုင္ငံေ တြမွာ Health Clubဝင္ၿပီးကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈလုပ္ရတယ္။Threadmill ေျပးလုိက္၊ စက္ဘီးစီး လိုက္ေပါ့လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္သူ႔ချမာအခ်ိန္နဲ႔ေငြသာကုန္သြားတယ္။ကိုယ္အေလး ခ်ိန္က
မက်တဲ့အျပင္ တက္ေတာင္ လာေသး တာဆိုပဲ။ ၾကာေတာ့ စိတ္ ပ်က္ၿပီး
ဆက္မလုပ္ခ်င္တာနဲ႔ ရပ္လုိက္သတဲ့။
သူခြင့္နဲ႔
ဂ်ပန္ျပန္ေတာ့ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ၿပီး သူတို႔ Belly dance
အက သင္တန္း တက္ေ န တာကို သိၿပီး လုိက္သြား လုိက္တယ္။ Belly အကက ဂ်ပန္မွာ
ေခတ္စားလာတာဆိုပဲ။
Juniကကြၽန္မလိုပဲဒီအကကအေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏိုင္ငံေတြမွာသာေခတ္စားတယ္ထင္မိၾကတယ္။ ဘယ္ဟုတ္
ပါ့မလဲ။၁၉၇ဝခုႏွစ္ေလာက္ကတည္းကအမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ့သဘာဝအလွကိုေဖာ္ထုတ္တဲ့အကဆိုၿပီး
အေမရိက
န္ႏိုင္ငံမွာ ကခဲ့ၾကတာတဲ့ေလ။
Juniအေျပာအရ ဒီအကက အီဂ်စ္ကတစ္ဆင့္ တူရကီေရာက္သြားၿပီး ဖင္လန္၊ ၾသစေတးလ်၊ ဘရာဇီး၊ ကေနဒါတို႔မွာေတာင္ဒီအကသင္တန္းေတြရွိၿပီးကေနၾကတယ္။ဂ်ပန္မွာလဲအကသင္တန္းေတြ ဖြင့္ထားတာ
ေၾကာင့္
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ သင္ေနတာကို သိခဲ့ရတယ္။
သူေျပာတာ
နားေထာင္ရင္း ကြၽန္မအရင္သိထားတဲ့ Arabian Nights ႐ုပ္ရွင္ေတြမွာ ကၾကတဲ့
အာရပ္ အမ်ိဳးသမီးေလးေတြအစားဂ်ပန္မေလးေတြ၊အေမရိကန္မေလးေတြကိုအစားထုိးၾကည့္တာ အျမင္ဆန္းသလို
လို ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
ကြၽန္မတို႔ ၾကည့္ေနက် ကုလားကားထဲက ဆာရီနဲ႔ ကုလားမေလးေတြ ဗိုက္ကေလး၊
ခ်က္ကေ လး ေဖာ္ၿပီး ကၾကတဲ့ စတုိင္နဲ႔ေတာ့ သိပ္ မကြာလွပါဘူး။
သူငယ္ခ်င္းေတြကလဲဆြယ္တဲ့အၿပင္သူကိုယ္တုိင္လုိက္သြားရင္းစိတ္ဝင္စားတာေၾကာင့္အေျခခံ သင္တန္း
တက္ဖို႔ စာရင္းသြင္းၿပီး
ဂ်ပန္ေရာက္တုန္း Juni က ဘယ္လီအက သင္ျဖစ္သြားတယ္။
သူကငယ္ငယ္ကဘဲေလးအကကိုၾကာၾကာေလးသင္ခဲ့တာဆိုေတာ့ဘဲေလးအကနဲ႔ဘယ္လီအက
ကြာျခား
တာကိုခ်က္ခ်င္းနားလည္လိုက္တယ္လို႔ေၿပာျပပါတယ္။ဘဲေလးအကကဇာတ္ကြက္တစ္ခုမွာကိုယ္ကကကြက္
တစ္ခုပါဝင္လႈပ္ရွားၿပီးကရတယ္။
ဘယ္လီအကက်ေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္း ကိုယ့္ကိုကို ယ္ ေပၚလြင္ေအာင္ ကသြားၾကရတာတဲ့။
ေနာက္တစ္ခုသူသတိထားမိတာကဘဲေလးကစဥ္ကေၿခဖ်ားေထာက္ေထာက္ၿပီး ကရတာေၾကာင့္ ေျခထိပ္
ေနာက္တစ္ခုသူသတိထားမိတာကဘဲေလးကစဥ္ကေၿခဖ်ားေထာက္ေထာက္ၿပီး ကရတာေၾကာင့္ ေျခထိပ္
ေလးေတြေတာင္ေကြးၿပီးပံုပ်က္သြားခဲ့တယ္။ဒီဘယ္လီကရဲ့လႈပ္ရွားမႈကအမ်ိဳးသမီးမ်ားသဘာဝ လႈပ္ရွားမႈကို လိုက္ၿပီး ကရတာ တဲ့။ ခႏၶာကိုယ္ရွိ
ၾကြက္သားစုမ်ားကို လႈပ္ရွားၿပီး ကရတာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအတြက္ သိပ္အေထာက္အကူ
ျပဳတာဆိုပဲ။
Juni က ဘယ္လီကတဲ့အခါ ဗိုက္ရွိၾကြက္သားေတြ၊
တင္ပါး၊ ရင္ပတ္၊ ခါး႐ိုး၊ လည္ပင္းရွိၾကြက္ သားမ်ားကို
အတင္းအေလွ်ာ့လုပ္ၿပီးကၾကရတယ္။ဒီအခါမွာအဆစ္ေတြအရြတ္ေတြကလဲတျဖည္းျဖည္း
လႈပ္္ရွားၾကရျပန္
တယ္ တဲ့။
ဒါကိုၾကားေတာ့ကြၽန္မခါးနာတာကိုဆရာဝန္မ်ားလုပ္ခိုင္းတဲ့ၾကြက္သား၊အဆစ္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကို ျမင္မိသြား
တယ္ကြၽန္မကကတာမဟုတ္ေပမယ့္ၾကြက္သားမ်ားသန္မာလာေအာင္လုပ္ရတဲ့ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားပါ။ Juni
ေၿပာသလို
ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြက က်န္းမာေရးအတြက္ အေထာက္အ ကူျပဳတာကို ကြၽန္မသိၿပီးသားပါ။
ဒီအက ကဖို႔ တီးလံုးတို႔ သီခ်င္း တို႔ကလဲ ဆြဲေဆာင္မႈ အျပည့္ရွိတာလို႔ သူက
ဆက္ေျပာပါတယ္။ သီခ်င္း သံၾကားလုိက္ရင္ပဲအလိုလိုကလာခ်င္တာဆိုပဲ။သီခ်င္းတင္ဆြဲေဆာင္မႈရွိတာလားလုိ႔ေမးေတာ့မဟုတ္ေၾကာင္း၊
ဝတ္အစားေတြ
ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႕မႈကလဲ အသားပါေနျပန္သတဲ့။
ဒီအကကတစ္ကိုယ္လံုးႏြဲ႕႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာင္းလႈပ္ရွားကရတာေၾကာင့္ကတဲ့အခါကခ်က္နဲ႕အတူ အသံစံု ေလး
ေတြထြက္လာေအာင္ဝတ္တဲ့အက်ႌတို႔ေဘာင္းဘီတို႔မွာၿခဴေလးေတြ၊ေခါင္းေလာင္း၊ဒဂၤါးျပား၊ ပုတီး ေစ့ေတြ
ႏွစ္သက္သလိုထည့္ခ်ဳပ္ထားၾကတယ္။ဒီေတာ့ကလုိက္တုိင္းအသံေတြကျမည္ၿပီးနားေထာင္လုိ႔တစ္မ်ိဳးေကာင္း
ၿပန္တာေပါ့။ အသံသာမက သူ႔ထက္ သူလွေအာင္
ဒီဇိုင္းလုပ္ၾကတယ္လို႔ ေျပာပါေသးတယ္။
သူေျပာတာနားေထာင္ရင္းဘယ္လူမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္အကကၾကတဲ့အခါမွာလွသထက္လွေအာင္တီထြင္ၾကတာပါ။ ဒါကလူ႔သဘာဝေပကိုး၊ကြၽန္မတို႔ၿမန္မာအကမွာလဲခါးေထာင္အက်ႌ၊ရင္ခံ၊ ထုိင္မသိမ္းဆိုရင္လဲ ေရႊျခည္ေငြ
ၿခည္၊ပုတီးေစ့၊ပုလဲလံုး၊HealthClubအေရာင္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လွေအာင္ခ်ဳပ္ၾကေသးတာပဲ။အမ်ိဳးသမီးသဘာဝ
အတုိင္း လွခ်င္ၾကတာမဆန္းပါဘူး။
သူကဒီဘယ္လီအကကိုစသင္ၿပီးေနာက္မွာကိုယ္အေလးခ်ိန္ကတျဖည္းျဖည္းက်သြားခဲ့တာဆိုပဲ။အရင္ကေလ့
က်င့္ခန္းလုပ္ဖိုSequinေတြအစံုဝင္ခဲ့ဖူးတယ္။ဘာမွမထူးျခားဘူး။ေန႔စဥ္ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားေလ့က်င့္ခန္းေတြ
ခ်ည္းလုပ္ရတာၿငီးေငြ႕လာခဲ့တယ္။အခုဘယ္လီအကကသူတို႕အေခၚRaksSharkiက သူ႕အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စ
ရာေကာင္းတဲ့
ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈလို သေဘာ ထားလာခဲ့တယ္။ အလုပ္ေတြမ်ားၿပီး
စိတ္႐ႈပ္လာတဲ့အခါ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ သီခ်င္းဖြင့္ၿပီး ကလုိက္တယ္ဆိုရင္
စိတ္ေပါ့ပါးသြားတာဆိုပဲ။
''ခင္လဲဒီအက ကၾကည့္ပါလား။
တို႔သင္ေပးမယ္၊ သိပ္မခက္ပါ ဘူး'' လို႔ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ကြၽန္မ အာမာန္ၿမိဳ႕
ယူနီဆက္မွာတာဝန္က်စဥ္ကသိကြၽမ္းခဲ့တဲ့စာေရးမေလးမိသားစုကိုသြားသတိရမိသြားတယ္။ သူ႔သားငယ္က ''အန္တီ ဒီအကက သိပ္လြယ္ပါတယ္'' လို႔
ေျပာၿပီး သင္ ေပးခဲ့ေပမယ့္ ကြၽန္မ မတတ္ခဲ့ပါဘူး။
အဲဒီကတည္းကဒီအကကဖို႔စိတ္ေလ်ာ့ခဲ့တာေၾကာင့္Juniကို''သူငယ္ခ်င္းတို႔အရြယ္နဲ႔ သင္လုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ သင္ေပးမယ္ဆိုတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။တျခားကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈပဲ လုပ္ေတာ့မယ္'' လို႔
ေျဖလိုက္ရတယ္။
ကြၽန္မအေရွ႕အလယ္ပိုင္းတစ္ခြင္မွာတာဝန္က်တုန္းကသဲကႏၲာရထဲကားကြၽမ္းသံုးပတ္လည္ၿပီး ေမွာက္သြား
ၿပီးကတည္းက
ရထားခဲ့တဲ့ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြေၾကာင့္ အ႐ုိးေတြ၊ အေၾကာေတြက သိပ္မေကာင္း ေတာ့လို႔
က်န္းမာေရး ေလ့က်င့္ခန္း ေတြေတာင္ ေန႔စဥ္မနည္း ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေနရတာပါ။
ဒီဘယ္လီကကိုမ်ားကလုိက္လို႔ကေတာ့အမေလးေနာ္ေတြးေတာင္မေတြးရဲပါဘူး။တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္သြား လုိ႔က
ေတာ့လူၾကားမေကာင္းသူၾကားမေကာင္းဆရာဝန္ျဖစ္လ်က္နဲ႔ဒီအသက္အရြယ္က်မွဘယ္လီကကရတယ္လို႔
ဆိုၿပီး မသနားဘဲ
ေမးေငါ့ၾကမွာ ျမင္ေယာင္ပါေသးတယ္။
ေစ်းကြက္ဂ်ာနယ္ အြန္လုိင္း
ေစ်းကြက္ဂ်ာနယ္ အြန္လုိင္း
No comments:
Post a Comment